Ulica Tadeusza Kościuszki w Katowicach: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Historia: Niemcy konta powstancy slascy to bzdura bo propaganda
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Linia 64:
| kod mapy = Katowice
}}
'''Ulica Tadeusza Kościuszki w Katowicach''' (do 1922<ref>J. Lipońska-Sajdak, ''Katowice wczoraj. Kattowiz gestern'', Gliwice 1995, s. 5.</ref> ''Beatestraße''<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.grytzka-genealogie.de/home_kattowitz.htm| tytuł = Alle Straßen bzw. Straßennamen von Kattowitz Deutsch – Polnisch| data dostępu = 2011-09-30| autor = | język =de | opublikowany = www.grytzka-genealogie.de}}</ref>, w latach 1939–1945 ''Höferstraße''<ref>''Gauhauptstadt Kattowitz'', bearb. und herausg. Stadtvermessungsamt, 1942, 1:10 000.</ref>) – jedna z najważniejszych arterii komunikacyjnych [[Katowice|Katowic]], jest najdłuższą ulicą w Katowicach<ref>[[Lech Szaraniec]], ''Górny Śląsk – Przewodnik'', wyd. Muza, Warszawa 1997, {{ISBN |83-7079-875-6}}, s. 75.</ref>. Biegnie przez [[Dzielnice Katowic|dzielnice]]: [[Śródmieście (Katowice)|Śródmieście]], [[Brynów-Osiedle Zgrzebnioka]], [[Piotrowice-Ochojec]] do [[Mikołów|Mikołowa]] (zmiana nazwy na ul. Katowicką).
 
== Przebieg ==
Linia 70:
 
== Historia ==
Na posiedzeniu [[Rada Miasta Katowice|Rady Miasta Katowice]] z 13 października 1890 roku ulicy nadano nazwę ''Beatestraße''<ref>Georg Hoffmann, ''Historia Miasta Katowice'', przeł. D. Makselon, M. Skop, Muzeum Śląskie, Katowice 2003, {{ISBN |83-87455-97-0}}, s. 147.</ref>.
 
Przebieg ulicy T. Kościuszki na odcinku od obecnego [[Park im. Tadeusza Kościuszki w Katowicach|parku im. T. Kościuszki]] do centrum Katowic został wytyczony na początku XIX wieku. Pierwotnie była to droga którą transportowano węgiel wydobyty w Kopalni Beate do linii kolejowej. Z czasem wzdłuż drogi powstały [[kamienica (architektura)|kamienice]] i inne budynki. Przejściowo w okresie II wojny światowej ulica nosiła imię [[Karl Hoefer|Karla Hoefera]], głównodowodzącego śląskich sił proniemieckich walczących z [[powstania śląskie|powstańcami śląskimi]]. Po wojnie ulicę wydłużono aż po granicę z Mikołowem<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Spacerownik po Śląsku, Zagłębiu i Podbeskidziu|wydawca=AGORA SA|data=2009|seria=Biblioteka „Gazety Wyborczej”|strony=14|isbn=978-83-7552-709-4|rozdział=Katowice mieszczańskie i zielone|imię r=Anna Malinowska}}</ref>.
Linia 219:
 
== Bibliografia ==
* Szaraniec Lech: ''Osady i Osiedla Katowic'', Oficyna „Artur”, Katowice 1996, {{ISBN |83-905115-0-9}}.
* ''Spacery po Katowicach'', Urząd Miasta Katowice: Wydział Promocji i Współpracy z Zagranicą, Katowice Grudzień 2003, {{ISBN |83-918152-5-0}}.
* Broszkiewicz Jacek; ''Katowice – reflektorem po mieście'', wydawca: Urząd Miejski w Katowicach, {{ISBN |83-901884-0-6}}, s. 11.
* Katowice – ''Informator'', red. S. Adamczyk, wyd. Urząd Miasta w Katowicach, Katowice 1993, s. 18, 21.
* K. Szaraniec, L. Szaraniec, K. Szarowski, ''Katowice i Górnośląski Okręg Przemysłowy'', Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Katowice 1980, s. 29, 30, 56, 57, 60, 67.