Wojny arabsko-bizantyńskie: Różnice pomiędzy wersjami

Zwyczajowo powodzenia Arabów w wojnach z sąsiednim Bizancjum upatruje się w entuzjazmie, z jakim realizowali przykazanie o [[Dżihad|świętej wojnie z niewiernymi]]. Ten pogląd jest błędny, bowiem początek konfliktów arabsko-bizantyńskich miał miejsce w kilka lat po śmierci [[Mahomet]]a, a liczba jego wyznawców nie wzrastała w wystarczająco szybkim tempie przez cały okres wojen. Większość uwikłanych w konflikty Arabów miała na celu wywalczenie nowej korzystnej przestrzeni życiowej. Z drugiej strony południowo-wschodnie, w większości [[Monofizytyzm|monofizyckie]], prowincje Bizancjum – [[Syria (prowincja rzymska)|Syria]], [[Palestyna]] i [[Egipt]] – które doświadczały nieprzychylności dworu cesarskiego po śmierci [[Justynian I Wielki|Justyniana Wielkiego]], sprzyjały tolerancyjnym religijnie [[Arabowie|Arabom]]<ref>А. А. Васильев, [http://www.hrono.info/libris/lib_we/vaa142.html#vaa142para05 ''Причины арабских завоеваний VII века''], w: А. А. Васильев, ''История Византийской империи'', T. 1, ''Время до крестовых походов до 1081 г.'', Санкт-Петербург 2000. {{ISBN |978-5-403-01726-8}}.</ref>.