Heavy metal: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m Wycofano edycje użytkownika 185.6.114.156 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to XaxeLoled. |
||
Linia 21:
Protoplastą był jeszcze [[hard rock]]owy zespół [[Black Sabbath]], który grał mocniej niż reszta zespołów [[hard rock]]owych takich jak [[Led Zeppelin]] czy [[Deep Purple]].
Twórcą gatunku i pierwszym zespołem heavymetalowym był [[Judas Priest]], który w połowie lat 70. zaczął grać ciężej, niż ktokolwiek wcześniej, następnie zespół [[Motörhead|Motorhead]] postawił na szybkość i surowość. Działo się to w drugiej połowie lat 70. kiedy zmalało zainteresowanie przestarzałym już wówczas nurtem hard rocka, tj. zespołami takimi jak [[Led Zeppelin]] i [[Deep Purple]], a swoje apogeum przeżywał [[punk|punk rock]]. Wczesny heavy metal
Na przełomie lat 70. i 80. popularność punk rocka (który wcześniej wyparł muzykę hard rockową) zaczęła maleć a heavy metal zaczął zyskiwać coraz większą popularność, tworząc [[subkultura|subkulturę]] [[Metalowcy|metalowców]].
W latach 80. XX wieku na samym początku dekady w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], po fali popularności punk rocka (mającej miejsce w późnych latach 70.) nastąpiła eksplozja heavy metalu za sprawą zjawiska nazwanego [[New Wave of British Heavy Metal]] ([[New Wave of British Heavy Metal|NWOBHM]]). Gatunek ten znacznie się wzmocnił za sprawą takich grup jak [[Judas Priest]], [[Tygers Of Pan Tang]], [[Saxon (zespół muzyczny)|Saxon]], [[czołg|Tank]], Holocaust, [[Raven (zespół muzyczny)|Raven]], Battleaxe, [[Iron Maiden]] czy Jaguar. Muzyka tych zespołów była znacznie mocniejsza niż muzyka hard rockowych poprzedników z lat 70. między innymi dlatego że zaczerpnięto odrobinę elementów punk rocka. Nurt tradycyjnego heavy metalu był najmocniejszy i najpowszechniejszy w pierwszej połowie lat 80. i rozprzestrzenił się na całą [[Europa|Europę]], jednak nigdy nie zdobył dużej popularności w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]], gdzie w latach 1981-1983 powstawał bardziej komercyjny i złagodzony nurt – [[glam metal]], reprezentowany przez między innymi [[Mötley Crüe|Motley Crue]] i [[Twisted Sister]], jednak ten nurt jeszcze "
W połowie lat 80. nadeszły zmiany: tradycyjny heavy metal zaczął stopniowo łagodnieć, część zespołów heavymetalowych zaczęła nagrywać lżejsze, bardziej komercyjne płyty, natomiast w [[Stany Zjednoczone|USA]] triumfy święcił [[glam metal]] i jego podgatunek (reprezentowany między innymi przez [[Poison]] i [[Cinderella]]) zwany [[glam metal|hair metal]], zbliżony niemal do [[Muzyka pop|popowego]] standardu, jednak dokładnie w tym czasie ogromną popularność (zarówno w [[Stany Zjednoczone|USA]] jak i w [[Europa|Europie]] np. w [[Niemcy|Niemczech]]) osiągnął znacznie bardziej surowy i brutalny metal, niż jakakolwiek wcześniejsza muzyka, reprezentowany przez "podziemne" grupy, które stworzyły znacznie bardziej agresywne, ekstremalne podgatunki. Do głównego nurtu wdarł się [[thrash metal]], czyli jeszcze surowszy i agresywniejszy od [[speed metal]]u gatunek z większymi wpływami [[hardcore punk]]owymi, reprezentowany m.in przez [[Metallica|Metallikę]], [[Megadeth]], [[Slayer]]a, [[Anthrax (amerykański zespół muzyczny)|Anthrax]], czyli "[[Wielką Czwórkę Amerykańskiego Thrash Metalu]]", oraz "[[Wielką Trójkę Niemieckiego Thrash Metalu]]" czyli [[Sodom]], [[Destruction]] i [[Kreator]]. W tym okresie początki mają również inne odmiany takie jak [[death metal]], zapoczątkowany przez zespół [[Possessed]], czy [[black metal]], w którego powstanie miały duży wkład grupy [[Venom]] i [[Bathory]]. Od połowy lat 90. XX wieku zaczęły się wyłaniać inne popularne podgatunki takie, jak [[nu metal]] zawierający elementy [[grunge]]'u i [[Hip-hop|hip hopu]], czy [[metalcore]] łączący ekstremalny metal z [[punk]]iem.
Linia 54:
Najlepiej rozpoznawalnym elementem mody metalowej stały się długie, "spływające po plecach" włosy<ref>Weinstein (2000), p. 129</ref>. Pierwotnie zaadoptowane z [[Ruch hippisowski|subkultury hipisowskiej]], w latach 80. i 90. XX wieku, włosy stały się "symbolem nienawiści, lęku i rozczarowania pokolenia, które najwyraźniej nie mogło znaleźć swojego miejsca". Długie włosy miały dać społeczności metalowców "siłę, której potrzebowali do walki z... niczym sprecyzowanym."<ref>Rahman, Nader. [http://www.thedailystar.net/magazine/2006/07/04/musings.htm "Hair Today Gone Tomorrow"]. ''Star Weekend Magazine'', July 28, 2006. Retrieved on November 20, 2007.</ref>
Na klasyczne "umundurowanie" fana muzyki metalowej składają się "niebieskie [[dżins]]y, czarne podkoszulki, wysokie buty i kurtki dżinsowe lub z czarnej skóry, powszechną "praktyką" w latach 80. wśród fanów heavy i thrash metalu było noszenie przerobionych na kamizelki (z obciętymi rękawami) kurtek dżinsowych, na kurtkach skórzanych. Podkoszulki często ozdobione są symbolami lub logami ulubionych zespołów."<ref>Weinstein (2000), p. 127</ref> Fani przyswoili takie elementy
== Subkultura ==
|