Wikipedia

Linia Zygfryda: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
poprawa literówki
Qbens (dyskusja | edycje)
2518 edycji
m Skróty w takim tekście? I chyba nie "obawa wobec", skoro Anglia i Francja okazały się "papierowymi sojusznikami" - więc nie zareagowały czynnie.
Linia 3:
 
== Historia ==
Jej głównym celem była ochrona zachodniej granicy z Francją. Przyczyną wzniesienia fortyfikacji była obawa wobec ostrej reakcji Francji i W.Wielkiej Brytanii na wojnę Pol.polsko-Niemniemiecką. ProjektRealizacja projektu trwałtrwała łącznie trzy lata od 1936 r. do 1939 r. ZostałaLinia została rozbudowana w 1944 r. w celu odparcia potencjalnej inwazji Aliantów, którzy ostatecznie zaatakowali Linię Zygfryda we Wrześniuwrześniu w 1944 r. Fortyfikacje nie spełniły swojego zadania, do Marca 1945 r. siły inwazyjne Aliantów przełamały Linię i wkroczyły na tereny przedwojennych Niemiecumocnienia.
 
== Atak na Linię Zygfryda ==
Linia 9:
W obszarze Ochsenkopf i Peterberg Niemcy mieli dodatkową przewagę: ochronę przed amerykańskim ogniem dawały im bunkry, którymi usiane były wzgórza. Bunkry wchodziły w skład „Wału Zachodniego“ (czyli „Linii Zygfryda“, jak nazywali go alianci), ostatniej linii obrony hitlerowskiej III Rzeszy.
Często dyskutuje się na temat roli, jaką Linia Zygfryda odegrała krwawą jesienią roku 1944. Okopy i fortyfikacje I wojny światowej były niemal przeżytkiem. Trzydzieści lat później taktyka i broń były zupełnie inne.
A jednak, bunkry Linii Zygfryda w północnym rejonie gór Eifel, były generalnie usytuowane w gęstych lasach, gdzie każde drzewo stanowiło potencjalną przeszkodę dla czołgów. Niemcy mogli bronić bunkrów z bliskiej odległości, nawet jeśli rzeczywista linia frontu przesunęła się dalej. Każda kompania i pułk niemiecki mógł skryć się za masywnymi, betonowymi ścianami. W efekcie walka zmieniła się w pozycyjną trwając kilka miesięcy i przypominając działania z czasów I wojny światowej. 1. Armia USA była w stanie minąć bunkry i pokonać dolinę Kall dopiero po odrzuconym kontrataku niemieckim, „Bitwie o wybrzuszenie”.
W dezorientujących lasach każda kompania niemiecka, każdy pułk mógł skryć się za masywnymi, betonowymi ścianami. W efekcie walka zmieniła się w pozycyjną trwając kilka miesięcy i przypominając działania z czasów I wojny światowej. 1. Armia USA była w stanie minąć bunkry i pokonać dolinę Kall dopiero po odrzuconym kontrataku niemieckim, „Bitwie o wybrzuszenie”.
 
=== Szczegóły konstrukcji ===
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Linia_Zygfryda”