Bataliony Bezpieczeństwa: Różnice pomiędzy wersjami

Niektóre źródła prawicowe mówią o wymordowaniu przez partyzantów także co najmniej 1500 (inne ze źródeł wspominają nawet o 3500) osób spośród ludności cywilnej, w tym o kobietach i dzieciach. Oskarżenie o mord na cywilach oraz łączna liczba ofiar, po stronie obrony, większa niż 800 nie znalazły potwierdzenia w pracach badającej to wydarzenie [[Wielka Brytania|brytyjskiej]] komisji, ani w raportach greckiego zespołu biegłych sądowych, dokonującego ekshumacji, w 1945 roku<ref>708 osób, pochowanych tam, to liczba podana w 1945 roku przez brytyjską komisję oraz grecką ekipę lekarzy sądowych, dokonujących ekshumacji - źródło: Statis Kaliwas ( Στάθης Καλύβας). «Η γεωγραφία της εμφύλιας βίας στην κατοχική Μεσσηνία: Μια ποσοτική προσέγγιση». Στο: Καρακατσιάνης, Ιωάννης. Νότια Πελοπόννησος 1935-1950. Αλφειός. - oraz [http://stathis.research.yale.edu/documents/messinia.kalyvas.revised.pdf Η γεωγραφία της εμφύλιας....]- Jednak kamienne tablice z listami osób rozstrzelanych, umieszczone na pobliskim cmentarzu Pygada (Πυγάδα), czyli w miejscu, gdzie dokonano pochówków, a później także komisyjnych ekshumacji, aktualnie zawierają już 1144 imiona i nazwiska, z podanym wiekiem i miejscowością pochodzenia. Czyli tablice z list ofiar, wymieniają m.in. 436 osób, które według komisji ekshumacyjnej i zakładu pogrzebowego, nie były tam w 1945 roku pochowane. Może chodzić o żołnierzy poległych w innych miejscach, o przypadkowe ofiary trzydniowych walk między stronami lub o śmierci upozorowane, dla uniknięcia odpowiedzialności osoby. Nieco ponad 100 nazwisk związano z pochodzeniem z okolic Meligalas, w wypadku pozostałych wskazano odległe miejsca pochodzenia. Aktualna lista (po wielu rozbudowach) wymienia m.in. jedno dziecko, jednego 16-latka, czworo 17-latków, kilku 18-latków. Na listach łącznie jest też kilkanaście kobiet. Reszta nazwisk, to dorośli mężczyźni. Często cytowane, przy problematyce Meligalas opracowanie ''"Η μαύρη εθνική Πηγάδα"'', wskazuje na ''zauważalne przemilczanie [unikanie szczegółów] tożsamości zmarłych''. - wydawnictwo Ιος Press, należące do grupy Eleftherotypia, skrót [[Język grecki|gr.]] artykułu z dziennika Ελευθεροτυπία, z 11/9/2005: [http://www.iospress.gr/ios2005/ios20050911.htm] - link, artykuł na bazie tej pracy, zawiera porównanie danych z najważniejszych greckich źródeł, o wydarzeniach w Meligalas, wymienia i opisuje bibliografię </ref><ref>Wyłącznie o zabitych w walce lub zgładzonych mężczyznach lokalnego garnizonu, bez cywili, pisze w ''Historii Współczesnej Grecji'', wydanej jeszcze w okresie rządów junty wojskowej, Solon N. Grigoriadis, Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974, tom II: Εμφύλιος-Ανένδοτος, {{ISBN |978-960-6829-18-5}}, wyd. Polaris ΕΚΔΩΣΕΙΣ 2009, s.608. Georgiadis wskazuje m.in. spontaniczne, zaciekłe powstanie ludowe, przeciw Batalionom, w którym brać miała udział ''znaczna część ludności Peloponezu''.</ref><ref>Wymieniana "liczba ofiar" i ich tożsamości, podlegały w XX wieku częstym zmianom. Niektóre z nich przytacza opracowanie ''"Η μαύρη εθνική Πηγάδα"'': ''...Ilu ich było? W 1945, komisja lekarzy sądowych, kierowana przez Kapsakisa ogłosiła pochówek 708 ciał. Na pomniku podano [jednak] 787 imion, z 61 miast [okręgów]. Prawicowa twórczość [oryg.: filologia] przedstawia oczywiście cyfry znacznie wyższe: "O tysiącu pięciuset w Pygada" liczy Kostas Karalis (1958) «o 1.800 oobach wszelkiego wieku i płci" mówią Archiwum Policji "Χωροφυλακή" (1962) i profesor Apostolopulos Daskalakis (1973), 1.900 chce ich Konstantinos Antoniu (1965), "Ponad 3.500 według najbardziej ostrożnych obliczeń" preferuje wydana w okresie junty wojskowej Historia Sztabu Generalnego (1973). Następnie Kosmas Antonopulos przytacza 2.100 zamordowanych, załączając jednak listę tylko 699 osób. Książka rozprowadzana przez "Związek Ofiar [Meligalas]" wymienia 1.144 imion, jednak jej autor okazuje się dość niezdecydowany: w innym miejscu mówi o 1.500 zabitych (s.118), w innym o "1.500 i więcej" (s.115) w innym o "ponad 2.000" (s.26 i 166), w innym o "5.000 po obu stronach" (s.23). W każdym z tych wypadków cyfry wymieniają nie tylko "zarżniętych", ale i zabitych w trzydniowych bojach...'' </ref>

* Mark Mazower ''W Grecji Hitlera'' ''(Inside Hilter's Greece)'' - wyd. [[Język grecki|gr.]]: ''Στην Ελλάδα του Χίτλερ'', wyd. Αλεξανδρεια, Ateny 2011 (data I wyd.: 1994), {{ISBN |960-211-096-6}}

* Mark Mazower ''Po wojnie'' ''(After the War was Over)'' - wyd. greckie: ''Μετά τον Πόλεμο'', wydanie drugie (greckie), wyd. Αλεξανδρεια, Ateny 2003, {{ISBN |960-221-270-5}}

* ''The Greek Civil War - Studies of Polarization'', edited by David H.Close, {{ISBN |0-415-02112-X}}, rozdział przy współudziale Larsa Baerentzena: The British Defeat of EAM, 1944-45.

* [[Stefanos Sarafis]] - Στέφανος Σαράφης ; tytuł pracy zbiorczej: [http://www.biblionet.gr/book/38622/%CE%9A%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82 Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης..."] ; wydawnictwo: Σύγχρονη Εποχή, listopad 1981, {{ISBN |960-224-578-6}}, {{ISBN |978-960-224-578-1}}