Prasa gadzinowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
m lit. |
||
Linia 1:
[[Plik:Goniec Krakowski 1943.04.16.JPG|thumb|16 kwietnia 1943 [[Goniec Krakowski]] poinformował czytelników o zbrodni na polskich oficerach w lesie pod [[Smoleńsk]]iem; fragment wystawy przed [[Krzyż Katyński w Krakowie|Krzyżem Katyńskim]] w [[Kraków|Krakowie]], w dniu 18 kwietnia 2010]]
'''Gadzinówka''' – pismo służące za pieniądze niecnej sprawie, korzystające z gadzinowego funduszu<ref>
Współpraca z prasą gadzinową była uznawana przez [[Polskie Państwo Podziemne]] za [[kolaboracja|kolaborację]]. Najbardziej znane tytuły to: „[[Nowy Kurier Warszawski]]”, „[[Kurier Częstochowski]]”, „[[Goniec Krakowski]]”, „[[Dziennik Radomski]]”, „[[Goniec Codzienny]]”, „[[Ilustrowany Kurier Polski (gadzinówka)|Ilustrowany Kurier Polski]]”, „[[Gazeta Lwowska (gadzinówka)|Gazeta Lwowska]]”, „[[Fala (miesięcznik)|Fala]]”. Gadzinówkami okupanta sowieckiego były „[[Prawda Wileńska]]”, „[[Prawda Komsomolska]]”, „[[Wolna Łomża]]” i „[[Czerwony Sztandar (periodyk po polsku)|Czerwony Sztandar]]” we [[Lwów|Lwowie]]<ref>[[Grzegorz Hryciuk]], ''Polacy we Lwowie 1939-1944. Życie codzienne.'', Warszawa 2000, wyd. [[Książka i Wiedza]], {{ISBN|83-05-13148-3}}, rozdział „Polskojęzyczna prasa gadzinowa”, s. 102-105.</ref>.
== Pochodzenie nazwy ==
|