Aleksander II (król Szkocji): Różnice pomiędzy wersjami

W rok po objęciu tronu przez Aleksandra II w prowincji Moray wybuchła rebelia wszczęta przez klany MacWilliam i MacHeth. Udało się ją jednak szybko zdławić, dzięki sprawnym działaniom przeprowadzonym przez Farquhara Mac Taggarta. W tym samym roku Aleksander wyruszył ze swą armią do Anglii by wesprzeć baronów angielskich będących w konflikcie z królem [[Jan bez Ziemi|Janem bez Ziemi]]. Celem tych działań była chęć odzyskania utraconych za czasów [[Malcolm IV|Malcolma IV]] trzech północnoangielskich hrabstw. Wkrótce jednak Jan bez Ziemi zmarł, a władzę po nim objął małoletni [[Henryk III Plantagenet|Henryk III]]. W związku z tym Aleksander zdecydował się zawrzeć pokój z Anglią, a w 1221 poślubił [[Joanna Plantagenet|Joannę Plantagenet]], starszą siostrę Henryka III. Dalsze stosunki z Anglią układały się różnie, jednak ostatecznie w 1237 zawarto w [[York]]u traktat pokojowy, precyzujący linię graniczną. W 1243 wroga akcja zbrojna Henryka III zachwiała pokój pomiędzy oboma państwami, ale rychła odpowiedź Aleksandra i niechęć baronów angielskich do wojny zapobiegły rozwojowi konfliktu.

 

 

Po okresie zmagań z Anglią Aleksander skupił swoją uwagę na sprawie odzyskania [[Hebrydy|Hebrydów]], pozostających w zależności od [[Norwegia|Norwegii]]. Po nieudanych negocjacjach z [[Haakon IV Stary|Haakonem IV]] rozpoczął przygotowania do wojny. Chcąc przystąpić do konfrontacji z Haakonem IV, Aleksander chciał jednak najpierw podporządkować sobie Ewena, lorda Argyll, który pozostawał w sojuszu z królem Norwegii. W drodze do Argyll Aleksander zachorował na gorączkę i zmarł w 1249 roku na wyspie Kerrera w archipelagu [[Hebrydy|Hebrydów]]. Jego szczątki zostały pochowane w cysterskim opactwie Melrose.

{{Kontrola autorytatywna}}

 

[[Kategoria:Władcy Szkocji]]

[[Kategoria:Urodzeni w 1198]]