Iglica (Wrocław): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m Wycofano edycje użytkownika 81.219.6.249 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Owlson97.
Linia 7:
Czterdziestoczterotonową wieżę zaprojektował prof. inż. [[Stanisław Hempel (inżynier)|Stanisław Hempel]], a wykonało przedsiębiorstwo „[[Mostostal]]”. Wsparta jest na trójnożnej podstawie przykręconej do zakotwiczonych głęboko w gruncie śrub z gwintem ćwierćmetrowej średnicy, natomiast jej zwężający się ku górze pierwotnie dwunastosegmentowy korpus jest konstrukcją [[blachownica|blachownicową]]. Ostatni, najwyższy segment zakończony był wspartą na czterocentymetrowej średnicy szpicy pokaźną, obracającą się (napędzaną silnikiem elektrycznym) tarczą przypominającą parasol z ośmioma lustrami, które w zamyśle projektantów, oświetlone z ziemi silnymi reflektorami, miały dawać nocą niezwykłe efekty świetlne.
 
chodzącaIglicę ustawiono 3 lipca 1948 roku. Tuż po ustawieniu Iglicy, jeszcze przed inauguracją pokazów świetlnych (wystawę uroczyście otwierano [[22 lipca]], czyli w największe wówczas ze świąt państwowych [[Narodowe Święto Odrodzenia Polski|Święto Odrodzenia Polski]]), przechodząca nad Wrocławiem 20 lipca burza z [[piorun]]ami zniszczyła lustrzaną konstrukcję zrzucając na ziemię kilka ze zwierciadeł i wygięła zakończenie Iglicy. Zagrażające w razie upadku na ziemię pozostałości systemu luster zdjęto wraz z końcowym odcinkiem masztu dopiero 12 - 13 października, po emocjonującej ówczesnych wrocławian brawurowej wspinaczce Wojciecha Niedziałka (studenta socjologii [[Uniwersytet Jagielloński|UJ]]) i [[Zbigniew Jaworowski|Zbigniewa Jaworowskiego]] (studenta medycyny [[Uniwersytet Jagielloński|UJ]]), członków klubu wysokogórskiego. Zastosowali oni nieznaną wówczas jeszcze w Polsce technikę podciągową za pomocą lin i pętli stosowaną później powszechnie do pokonywania pionowych ścian. Wspinaczka na szczyt iglicy trwała 24 godziny i 15 minut (częściowo w deszczu, w większości przy wietrze), a demontaż uszkodzonych elementów - kolejnych sześć godzin. Niedziałek i Jaworowski do przeprowadzenia tej operacji zgłosili się sami i za swoją pracę nie chcieli żadnego wynagrodzenia; władze miasta sfinansowały im tylko podróż oraz utrzymanie podczas przygotowań do akcji.
Iglicę ustawiono 3 lipca 1948 roku. Tuż po ustawieniu Iglicy, jeszcze przed inauguracją pokazów świetlnych (wystawę uroczyście otwierano [[22 lipca]], czyli w największe wówczas ze świąt państwowych [[Narodowe Święto Odrodzenia Polski|Święto Odrodzenia Polski]]), przedsamdmsakdmaskdasmk;flmsal;
 
chodząca nad Wrocławiem 20 lipca burza z [[piorun]]ami zniszczyła lustrzaną konstrukcję zrzucając na ziemię kilka ze zwierciadeł i wygięła zakończenie Iglicy. Zagrażające w razie upadku na ziemię pozostałości systemu luster zdjęto wraz z końcowym odcinkiem masztu dopiero 12 - 13 października, po emocjonującej ówczesnych wrocławian brawurowej wspinaczce Wojciecha Niedziałka (studenta socjologii [[Uniwersytet Jagielloński|UJ]]) i [[Zbigniew Jaworowski|Zbigniewa Jaworowskiego]] (studenta medycyny [[Uniwersytet Jagielloński|UJ]]), członków klubu wysokogórskiego. Zastosowali oni nieznaną wówczas jeszcze w Polsce technikę podciągową za pomocą lin i pętli stosowaną później powszechnie do pokonywania pionowych ścian. Wspinaczka na szczyt iglicy trwała 24 godziny i 15 minut (częściowo w deszczu, w większości przy wietrze), a demontaż uszkodzonych elementów - kolejnych sześć godzin. Niedziałek i Jaworowski do przeprowadzenia tej operacji zgłosili się sami i za swoją pracę nie chcieli żadnego wynagrodzenia; władze miasta sfinansowały im tylko podróż oraz utrzymanie podczas przygotowań do akcji.
 
W 1964 Iglicę położono poziomo w celu konserwacji oraz skrócenia jej czubka. Następną konserwację, również w pozycji leżącej, wykonano w kwietniu 1979, uszkadzając i skracając ją (bez dokumentacji) o dalsze 5 metrów, do 90,3 m. Kolejny raz położono konstrukcję w celu konserwacji 23 sierpnia 2016 roku<ref name="GazWr" />. W czasie trwania [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] na Iglicę wspiął się śmiałek i zawiesił sztandar zdelegalizowanej organizacji [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|NSZZ „Solidarność”]]. W listopadzie 2007 Iglicę zamieniono w najwyższą w Europie choinkę bożonarodzeniową. 8 sierpnia 2008, w dniu otwarcia [[Letnie igrzyska olimpijskie|igrzysk olimpijskich]] w [[Pekin]]ie, grupa członków stowarzyszenia „[[Młody Wrocław]]” na znak solidarności z prześladowanym przez władze [[Chińska Republika Ludowa|Chin]] narodem tybetańskim zawiesiła na szczycie Iglicy flagę [[Centralny Rząd Tybetański|Tybetu]].