Wojna domowa w Mali (2012–2014): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Andrzei111 (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne, drobne techniczne |
m WP:ZdB Sprzątanie wywołań {{cytuj stronę}} |
||
Linia 147:
6 kwietnia 2012 rzecznik MNLA Mussa Ag Attaher, ogłosił niepodległość [[Azawad]]u. Zadeklarowano zachowanie granic z [[Burkina Faso]], [[Mauretania|Mauretanią]], [[Algieria|Algierią]] i [[Niger|Nigrem]]<ref name="indepedence">{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/africa/2012/04/20124644412359539.html|tytuł=Tuaregs claim 'independence' from Mali |data=6 kwietnia 2012|opublikowany=Al Jazeera|język=en|data dostępu=2012-04-06}}</ref>. W oświadczeniu przywołano ponadto okres marginalizacji Tuaregów przez malijskie władze, wyrażono przywiązanie do trwałego pokoju, utworzenia instytucji państwa opartych na demokratycznej konstytucji, a także zobowiązanie do przestrzegania zasad [[Karta Narodów Zjednoczonych|Karty Narodów Zjednoczonych]]. Ruch niepodległościowy wezwał całą społeczność międzynarodową do [[uznanie międzynarodowe|uznania]] nowo tworzonego państwa<ref name="reutdek">{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/maliNews/idAFL6E8F605520120406?sp=true|tytuł=Mali rebels declare independence in north|data=6 kwietnia 2012|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-04-08}}</ref>. [[Ansar ad-Din]] zakwestionowało deklarację niepodległości<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.aljazeera.com/news/africa/2012/04/20124644412359539.html| tytuł = Tuaregs claim 'independence' from Mali| data dostępu = 2012-04-06| autor = | opublikowany =Al Jazeera| praca = | data = | język =en}}</ref>. Także [[Unia Afrykańska]], [[Unia Europejska]] nie uznały niepodległości Azawadu. Przewodniczący Komisji Unii Afrykańskiej [[Jean Ping]] stwierdził, iż deklaracja MNLA nie miała żadnej wagi<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-17640223| tytuł =Mali Tuareg rebels' call on independence rejected| data dostępu = 2012-04-06| autor = | opublikowany =BBC News| praca = | data = | język =en}}</ref>. Przedstawiciel dyplomacji UE [[Catherine Ashton]] podkreśliła przywiązanie organizacji do integralności terytorialnej Mali od początku wybuchu kryzysu. Wezwała do rozwiązania sytuacji na drodze politycznego dialogu i wyraziła poparcie dla działań ECOWAS w tym zakresie. Sama [[Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej|ECOWAS]] poinformowała natomiast o gotowości do podjęcia wszelkich środków, w tym użycia siły zbrojnej, do zagwarantowania integralności terytorialnej Mali<ref name="bbc6kw">{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-17640223|tytuł=Mali Tuareg rebels' call on independence rejected|data=6 kwietnia 2012|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2012-04-08}}</ref>.
W wyniku I fazy wojny domowej, od stycznia do kwietnia 2012, 270 tysięcy ludzi musiało opuścić swoje miejsca zamieszkania. Mauretania przyjęła ponad 56 tysięcy uchodźców, Burkina Faso – ponad 46 tysięcy, Algieria – ok. 30 tysięcy, a Niger – ponad 29 tysięcy. 107 tysięcy Malijczyków pozostało w kraju, ale musiało porzucić domostwa. Wystąpiły ponadto problemy z dostarczaniem pomocy humanitarnej ze względu na opanowanie Azawadu przez rebeliantów. Pustynne regiony zmagały się z kryzysem żywnościowym<ref name="wp">{{cytuj stronę
8 kwietnia 2012 w Timbuktu powołano [[Arabski Ruch Azawadu|Narodowy Front Wyzwolenia Azawadu]] (FNLA), przemianowany następnie na Arabski Ruch Azawadu (MAA). Była to formacja w skład której wchodziło 500 bojowników. Ugrupowanie kierowane przez dezertera z armii malijskiej Husajna Choulama nie opowiadało się za MNLA, ani za Ansar ad-Din. FNLA była arabską milicją dążącą, według własnych deklaracji, do pokoju i obrony cywilów arabskich przed nacierającymi Tuaregami<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE83901120120410|tytuł=New north Mali Arab force seeks to „defend” Timbuktu|data=8 kwietnia 2012|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-04-11}}</ref>. MAA nie akceptowała niezależności Azawadu ani narzuconego następnie przez islamistów [[szariat|prawa szariatu]]<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.jamestown.org/single/?no_cache=1&tx_ttnews[tt_news]=40560&tx_ttnews[backPid]=13&cHash=70ab81bf0fac0cae01d9a3d7abf4f4b5#.Un5gtFPF2ZQ| tytuł =Publication: Terrorism Monitor Volume: 11 Issue: 5| data dostępu = 2013-11-09| autor = | opublikowany =Jamespost| praca = | data = | język =en}}</ref>.
Linia 207:
Rano 17 stycznia 2013 dnia szef sztabu francuskich sił zbrojnych [[admirał]] [[Edouard Guillaud]] zapowiedział, że wojsko ruszy do bezpośrednich walk lądowych z dżihadystami<ref name="usa">{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/gid,15256036,kat,1032381,title,Francuscy-zolnierze-w-Mali-gotowi-do-walki,galeria.html?ticaid=1fe50&_ticrsn=3|tytuł=Napięcie rośnie, wojska czekają tylko na rozkaz – zdjęcia|data=16 stycznia 2013|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2013-01-16}}</ref>. Wojska lądowe skierowały się ku Diabaly, które w dniach 14-17 stycznia 2013 było bombardowane. Zginęło wówczas 50 rebeliantów i dwoje cywilów. Dwa kilometry od miasta, 17 stycznia 2013, doszło do walk z bojownikami Ansar ad-Din. Francuzi ostrzelali miasto od południa<ref name="16sty">{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/africa/2013/01/2013116101421991386.html|tytuł=French troops begin ground combat in Mali |data=16 stycznia 2013|opublikowany=Al Dżazira|język=en|data dostępu=2013-01-16}}</ref>. Atak komandosów został odparty przez partyzantów, którzy rozszerzali swoją strefę wpływów, gdyż 17 stycznia 2013 dotarli do miasta Banamba, 150 km na północ od Bamako<ref name="czadwp">{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,1032381,title,Zolnierze-z-Czadu-ruszyli-na-odsiecz-Francuzom-w-Mali,wid,15261898,wiadomosc.html|tytuł=Żołnierze z Czadu ruszyli na odsiecz Francuzom w Mali |data=16 stycznia 2013|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2013-01-16}}</ref>. Tego samego dnia, Konnę odbiły ostatecznie wojska malijskie i francuskie jednostki specjalne. Przed ich wejściem, miasto zostało zbombardowane<ref name="18wp">{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,1032381,title,Mali-armia-odzyskala-calkowita-kontrole-nad-miastem-Konna,wid,15263659,wiadomosc.html|tytuł=Mali: armia odzyskała całkowitą kontrolę nad miastem Konna|data=18 stycznia 2013|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2013-01-18}}</ref>. 18 stycznia 2013 w wyniku toczących się walk o Diabaly, przewagę zaczęły obejmować siły sprzymierzone, a islamiści opuszczali miasto<ref name="19wp">{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,1032381,title,Sily-malijskie-i-francuskie-przejely-miasto-Diabaly-z-rak-islamistow,wid,15265850,wiadomosc.html|tytuł=Siły malijskie i francuskie przejęły miasto Diabaly z rąk islamistów|data=18 stycznia 2013|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2013-01-18}}</ref>.
[[Plik:Assisting the French in Mali 130121-F-MS171-200.jpg|thumb|280px|Francuscy żołnierze transportowali na Mali 21 stycznia 2013]]
Pomoc Francuzom i siłom AFISMA w walce z islamistami na północy Mali zaoferował Narodowy Ruch Wyzwolenia Azawadu. Ugrupowanie, które zapoczątkowało konflikt w Mali, postawiło malijskiej armii, że po pokonaniu dżihadystów, nie ma wracań na tereny Azawadu, bez wcześniejszych porozumień dwustronnych. Tuaregowie dodali, że w bojach na pustyni są bardziej efektywni niż siły zachodnioafrykańskie wyszkolone przez misję EUTM Mali<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.scmp.com/news/world/article/1128799/tuareg-separatists-offer-military-help-defeat-malis-islamists|tytuł=Tuareg separatists offer military help to defeat Mali's Islamists|data=16 stycznia 2013|opublikowany=scmp.com|język=en|data dostępu=2013-01-22}}</ref>. W nocy z 19 na 20 stycznia 2013 doszło po raz pierwszy do bombardowań [[Timbuktu]]. W mieście przeprowadzono trzy naloty<ref>{{cytuj stronę|url=http://blogs.aljazeera.com/topic/mali/french-air-force-bombs-rebel-positions-timbuktu|tytuł=French air force bombs rebel positions in Timbuktu|data=20 stycznia 2013|opublikowany=Al Dżazira|język=en
24 stycznia 2013 doszło do rozłamu wśród ugrupowania Ansar ad-Din z którego wydzielił się [[Islamski Ruch Azawadu]] (MIA), który zadeklarował przystąpienie do pokojowych negocjacji. Ugrupowanie składające się jedynie z malijskich islamistów potępiło i odrzuciło praktyki terrorystyczne. Rozłamowcy zaapelowali do prowadzących ofensywę sił o wstrzymanie przygotowań do ataku na Kidal i Menakę, gdzie przebywali członkowie ugrupowania, co pomogłoby stworzyć „klimat pokoju pozwalający na rozpoczęcie wszechstronnego dialogu politycznego”<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,1032381,title,Rozlam-wsrod-islamistow-w-Mali-czesc-otwarta-na-negocjacje,wid,15280983,wiadomosc.html|tytuł=Rozłam wśród islamistów w Mali – część otwarta na negocjacje|data=24 stycznia 2013|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2013-01-24}}</ref>.
|