Apoloniusz z Tiany: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biogram infobox}}
Trigon (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 16:
'''Apoloniusz z Tiany''', Apollonios z Tyany (ur. [[15]] w [[Tyana|Tianie]] w [[Kapadocja|Kapadocji]], zm. [[100]] w [[Efez]]ie) – [[neopitagoreizm|neopitagorejski]] filozof, założyciel [[Pitagorejczycy|szkoły pitagorejskiej]] w Efezie.
 
Uważany był za pośrednika między bogami i ludźmi, cudotwórcę, czarownika i proroka. Wiele podróżował (m.in. [[Anatolia|Azja Mniejsza]], Syria, Grecja, Rzym i [[Indie]]), gdzie zdobył rozległą wiedzę o religiach i filozofii wschodniej. Doktrynę [[bramin]]ów próbował pogodzić z nauką [[Pitagoras]]a. Uznaje się go za religijnego wyznawcę [[Neopitagoreizm|neopitagoreizmu]] i [[teozofia|teozoficznego]] [[gnoza|gnostyka]]. Był autorem biografii Pitagorasa oraz księgi zatytułowanej „O ofiarach” (zachował się fragment). Zachowały się także „Listy” Apoloniusza, jednak autorstwo ich bywa podważane<ref>{{cytuj książkę |imię=Giovanni|nazwisko=Reale|tytuł=Historia filozofii starożytnej|tom=4|wydawca=Wydawnictwo KUL|miejsce=Lublin|rok=1999|strony=397|isbn = 88-343-2570-2}}</ref>. Przypisywano mu też odnalezienie i opublikowanie ''[[Tablica szmaragdowa|Tablicy szmaragdowej]]'' - jednego z najważniejszych tekstów [[alchemia|alchemicznych]] i [[ezoteryka|ezoterycznych]]. Współczesne badania uznają ją jednak za utwór pochodzenia arabskiego, najwcześniej poświadczony u [[Balinus]]a (VIII w.n.e.), który jest czasami określany jako "pseudo-Apoloniusz z Tiany"<ref>{{Cytuj | autor = Katharine Park, Lorraine Daston | tytuł = The Cambridge History of Science: Volume 3, Early Modern Science | wydawca = Cambridge University Press | miejsce = Cambridge| data = 2006 | s=502 }}</ref>.
 
Jego działalność wśród społeczeństwa przyczyniła się do jego sławy jako cudotwórcy. Miał on nauczać, uzdrawiać chorych i reformować kulty. Jego zadziwiające czyny zyskały mu sławę człowieka obdarzonego boskością. On sam podawał się za Syna Bożego.