Operacja Danny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
m WPCleaner v1.41 - Popr. błędy z WP:CHECK (Nieprawidłowe nawiasy kwadratowe)
Linia 29:
[[Plik:RefugeesEscortedFromRamlaOperationDanny.jpg|thumb|290px|Exodus mieszkańców Ramli]]
[[Plik:IDFSoldierInLyddaOrRamla.png|thumb|290px|Żydowscy żołnierze w rejonie Liddy i Ramli]]
W maju 1948 roku w [[Palestyna|Palestynie]] rozpoczęła się [[I wojna izraelsko-arabska]], która była kontynuacją [[wojna domowa w Mandacie Palestyny|wojny domowej w Mandacie Palestyny]] (1947-1948). W przeciwieństwie do wojny domowej, była to typowa wojna o charakterze konwencjonalnym, w którym zaangażowało się szereg państw [[Arabowie|arabskich]]. Na froncie centralnym większość najcięższych walk toczyła się wokół strategicznego wzgórza Latrun, które było położone w [[dolina Ajalon|Dolinie Ajalon]], na pograniczu [[Szefela|Szefeli]] i [[Wyżyna Judzka|Wyżyny Judejskiej]]. Wznosi się ono nad strategiczną drogą łączącą Jerozolimę z nadmorską [[równina Szaron|równiną Szaron]]. Dodatkowo przebiega tędy druga strategicznie ważna droga, łącząca [[Strefa Gazy|Strefę Gazy]] z [[Ramallah]] w [[Samaria (kraina)|Samarii]]. Wzgórze Latrun jest położone w odległości 15 kilometrów na zachód od Jerozolimy i 14 km na południowy wschód od [[Ramla (Izrael)|Ramli]]. Strategiczne znaczenie tego miejsca była bardzo dobrze znane już od [[Starożytność|Starożytności]]. Rozumiejąc, że ten kto kontroluje wzgórze Latrun, kontroluje również komunikację z Jerozolimą, od pierwszych dni Wojny domowej w Mandacie Palestyny Arabowie skoncentrowali większość swoich wysiłków na zablokowaniu żydowskiej komunikacji z Jerozolimą. Na samym początku I wojny izraelsko-arabskiej, w dniu 15 maja do dawnego Mandatu Palestyny wkroczył jordański Legion Arabski. Jego 4 Regiment dowodzony przez [[Habis al-Madżali]] zajął 18 maja rejon Latrun. W ten sposób żydowska komunikacja z Jerozolimą została całkowicie przerwana<ref>{{cytuj książkę | autor = Benny Morris | tytuł = 1948. A History of the First Arab-Israeli War | wydawca = Yale University Press | miejsce = New Haven | rok = 2008 | strony = 211-219 | isbn = 978-0-300-12696-9}}</ref>. Sytuacja społeczności żydowskiej w Jerozolimie stała się bardzo ciężka. Zapasy żywności, lekarstw, wody, a także uzbrojenia i amunicji, zaczęły gwałtownie maleć. W obawie, że bez dostaw zaopatrzenia Jerozolima upadnie, siły żydowskie przeprowadziły w dniach 24-25 maja [[operacja Bin Nun Alef|operację ''Bin Nun Alef'']], następnie w dniach 30-31 maja [[operacja Bin Nun Bet|operację ''Bin Nun Bet'']], w dniach 8-9 czerwca [[operacja Joram|operację ''Joram'']]. Wszystkie zakończyły się taktyczną i strategiczną klęską Izraelczyków. Jedynym sukcesem było otworzenie [[Droga Birmańska (Izrael)|Drogi Birmańskiej]], którą dostarczano zaopatrzenie do Jerozolimy<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.e-mago.co.il/Editor/history-38.htm | tytuł = Człowiek który odkrył Drogę Birmańską | data dostępu = 2011-05-20 | autor = Eli Eshed | opublikowany = 2005-05-28 | praca = E-mago | data = | język = he}}</ref>.
 
W okresie od 11 czerwca do 8 lipca 1948 roku w Palestynie obowiązywał [[I wojna izraelsko-arabska#Pierwszy rozejm (11 czerwca - 8 lipca 1948)|pierwszy rozejm]]. Pomimo utrzymania linii frontu, sytuacja Izraelczyków była trudna i niezwykle skomplikowana. Dla izraelskiego dowództwa kwestia utrzymania Jerozolimy była priorytetowym zadaniem. Szefem [[Centralne Dowództwo (Izrael)|Centralnego Dowództwa]] był generał [[Cwi Ajalon]], który bardzo dobrze zdawał sobie sprawę z trudności swego położenia. Najsłabszy odcinek izraelskiej obrony znajdował się właśnie na centralnym froncie. Górzysta Droga Birmańska była trudna do pokonania, a ilość przewożonych towarów była niewystarczająca dla Jerozolimy. Droga była zagrożona infiltracją przeciwnika i atakami arabskich milicji, które posiadały zaplecze w postaci arabskich wiosek i ich mieszkańców. Szczególnie ważne strategiczne miejsca zajmowały miasta [[Lod|Lidda]] i [[Ramla (Izrael)|Ramla]], które były położone przy skrzyżowaniu najważniejszych dróg w centralnej części [[Palestyna|Palestyny]]. Dodatkowo w Lidzie znajdował się główny węzeł kolejowy Palestyny, a na północ od miasta znajdowała się była brytyjska [[baza lotnicza Lidda]]. Dodatkowo, w rejonie Latrun znajdowały się dobrze ufortyfikowane siły Legionu Arabskiego, których ewentualny atak stanowiły bardzo poważne zagrożenie dla całego obszaru obronnego Tel Awiwu. Cwi Ajalon, zdając sobie sprawę z kruchości rozejmu, rozpoczął ze swoim sztabem przygotowywać plan działań na wypadek wznowienia walk.