Drzewo cienioznośnecieniowytrzymałe, szczególnie młode egzemplarze (cienka kora), o dużych wymaganiach wilgotnościowych, zarówno co do powietrza, jak i gleby. Lubi gleby świeże, głębokie. Bardzo wrażliwa na zanieczyszczenie powietrza. Wrażliwa na niskie temperatury (u nas częstokroć przemarza na stanowiskach naturalnych). Tworzy drzewostany lite lub mieszane z [[buk zwyczajny|bukiem]], rzadziej z [[sosna zwyczajna|sosną]] lub [[świerk pospolity|świerkiem]]. [[Gatunek charakterystyczny]] dla [[zespół roślinności|zespołu]] ''[[Abietetum polonicum]]''<ref>{{cytuj książkę|imię=Władysław |nazwisko=Matuszkiewicz |tytuł=Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski |miejsce=Warszawa |rok=2006 |wydawca= Wyd. Naukowe PWN|isbn = 83-01-14439-4}}</ref>. W Karpatach i Sudetach lasy jodłowo-bukowo-świerkowe stanowiły naturalne drzewostany regla dolnego, sięgającego do wysokości 1100 - 1250 m n.p.m.
Najwyższy zapas drewna - ponad 1200 m³ na powierzchni 1 ha - wykazywały jedliny w [[Gorgany|Gorganach]] w Karpatach Wschodnich. Lasy na zbliżonych siedliskach w Karpatach Zachodnich zawierają z reguły 600-800 m³ grubizny na powierzchni 1 ha<ref name="Myczk"/>.
