Bolesław Sokołowski (oficer marynarki): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Hermod (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 27:
Syn Aleksandra. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył w [[Rosyjska marynarka wojenna|rosyjskiej marynarce wojennej]]. Pod odzyskaniu przez Polskę w 1919 wstąpił do polskiej [[Marynarka Wojenna II RP|Marynarki Wojennej]]. Jako [[porucznik marynarki]] w 1921 został pierwszym dowódcą [[trałowiec|trałowca]] [[ORP Rybitwa (1921)|ORP „Rybitwa”]]. Został awansowany do stopnia [[Kapitan porucznik|kapitana porucznika]] w Korpusie Morskim ze starszeństwem z 1 czerwca 1919<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1923 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1923 | strony = 1444 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1924 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1924 | strony = 1313 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59165}}</ref>. W 1923 był komendantem Monitora „Warszawa” w Dywizjonie [[Flotylla Wiślana|Flotylli Wiślanej]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1923 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1923 | strony = 1439 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157}}</ref>. W 1924 służył w Samodzielnym Referacie Personalnym Planów w [[Dowództwo Marynarki Wojennej|Kierownictwie Marynarki Wojennej]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1924 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1924 | strony = 32 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59165}}</ref>. Został awansowany do stopnia [[komandor podporucznik|komandora podporucznika]] w Korpusie Morskim ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i w 1928 służył Dowództwie Floty<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1928 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1928 | strony = 848 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59431}}</ref>. Później został awansowany do stopnia [[komandor porucznik|komandora porucznika]] w Korpusie Morskim ze starszeństwem z 1 stycznia 1932<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1932 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1932 | strony = 394 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59691}}</ref>. W tym stopniu był pierwszym dowódcą polskiego [[niszczyciel]]a [[ORP Burza|ORP „Burza”]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.muzeumwp.pl/kalendarium/08-10/|tytuł=10 sierpnia 1932. Podniesienie bandery na kontrtorpedowcu ORP „Burza”|opublikowany=muzeumwp.pl|data dostępu=9 grudnia 2014}}</ref> od sierpnia 1932 do 21 kwietnia 1933)<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.2wojna.pl/okret-pl-okr-007-0002.html|tytuł=ORP Burza|opublikowany=2wojna.pl|data dostępu=9 grudnia 2014}}</ref>. W 1931 i w 1933 był dowódcą dywizjonu szkolnego w Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej w Ustce<ref>{{cytuj stronę|url=http://csz.mw.mil.pl/news.php?id=84|tytuł=KOMENDANCI I DOWÓDCY OŚRODKÓW SZKOLENIA PODOFICERÓW I MARYNARZY W LATACH 1919 – 2007.|opublikowany=csz.mw.mil.pl|data dostępu=9 grudnia 2014}}</ref>. Następnie był dowódcą [[Dywizjon Kontrtorpedowców|Dywizjonu Kontrtorpedowców]]. W 1932 był oficerem [[Port wojenny Gdynia|portu wojennego Gdynia]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1932 | wydawca = [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] | miejsce = Warszawa | data = 1932 | strony = 893 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59691}}</ref>. Od stycznia 1937 do kwietnia 1938 był komendantem [[Port wojenny Gdynia|portu wojennego Gdynia]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.kpwgdynia.mw.mil.pl/index.php?akcja=historia_komendanci|tytuł=KOMENDANCI KOMENDY PORTU WOJENNEGO GDYNIA|opublikowany=kpwgdynia.mw.mil.pl|data dostępu=9 grudnia 2014}}</ref>. 30 września 1938 został przeniesiony w [[stan spoczynku]].
 
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] został powołany do [[Dowództwo Marynarki Wojennej|Kierownictwa Marynarki Wojennej]]. Po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] z, 17 września 1939 był w kolejowym transporcie ewakuacyjnym na koleją wschód. Po tym jak kontradmirał [[Xawery Czernicki]] został skierowany do [[Równe]]go, Bolesław Sokołowski został dowodzącym zgrupowania w [[Deraźne]]m<ref>{{Cytuj pismo | autor = Dariusz Nawrot | tytuł = Zbrodnia katyńska w dziejach Polskiej Marynarki Wojennej | czasopismo = Zeszyty naukowe Akademii Marynarki Wojennej | wydawca = [[Akademia Marynarki Wojennej]] | strony = 140-141 | data = Rok LI NR 1 (180) 2010 | url = http://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.baztech-article-BWM5-0001-0009/c/httpwww_amw_gdynia_pllibraryfile2010zn2010nawrotd.pdf}}</ref>. Został aresztowany przez sowietów. W 1940 został przewieziony do więzienia przy ulicy Karolenkiwskiej 17 w Kijowie. Tam został zamordowany przez [[NKWD]] prawdopodobnie na wiosnę 1940. Jego nazwisko znalazło się na tzw. [[Ukraińska Lista Katyńska|Ukraińskiej Liście Katyńskiej]] opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 41/3-248 oznaczony numerem 2742)<ref>{{Cytuj stronę | url = http://katyn.ipn.gov.pl/download/42/13503/ZESZYT04-StraceninaUkrainie.pdf | tytuł = Ukraińska Lista Katyńska | data = 1994 | opublikowany = [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]] | strony = 87 | data dostępu = 27 października 2014}}</ref>. Ofiary tej części [[zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]] zostały pochowane na otwartym w 2012 [[Polski Cmentarz Wojenny w Kijowie-Bykowni|Polskim Cmentarzu Wojennym]] w [[Kijów|Kijowie]]-[[Bykownia|Bykowni]].
 
== Odznaczenia ==