Księstwo oświęcimskie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
|||
Linia 71:
Od tego momentu zwierzchnikiem księstwa stał się mianowany przez polskiego króla [[starosta]]; szlachta zachowała odrębne prawa. W 1564 roku księstwo oświęcimskie i zatorskie wcielono do [[Korona Królestwa Polskiego|Korony Królestwa Polskiego]], równocześnie przyłączono je do [[województwo krakowskie (I Rzeczpospolita)|województwa krakowskiego]], jako [[powiat śląski]]<ref>Radosław Truś (2008). Beskid Mały: przewodnik. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”. S. 35. {{ISBN|978-83-89188-77-9}}.</ref>. Według dwóch dokumentów służących administracji do ściągania podatków: oblaty taryfy łanowej z 1673 oraz taryfy podatkowej Rzeczypospolitej z 1772 roku wynika, że obszar księstw Oświęcimia i Zatora liczył łącznie 7 miast oraz 241 włości z ludnością liczącą 164 577{{r|Gatkowski}}.
Po [[I rozbiór Polski|I rozbiorze Polski (1772)]] tereny dawnego księstwa oświęcimskiego przypadły [[Austria|Austrii]], wchodząc w skład ziem odtąd nazywanych w skrócie jako [[Królestwo Galicji i Lodomerii|
W 1918 roku tereny dawnego Księstwa Oświęcimskiego znalazły się w granicach [[II Rzeczpospolita|odrodzonej Polski]] jako część [[województwo krakowskie (II Rzeczpospolita)|województwa krakowskiego]].
|