Pociąg pancerny: Różnice pomiędzy wersjami

Po raz pierwszy pomysł budowy pociągów pancernych pojawił się w 1826 roku we [[Francja|Francji]], w 1846 roku zastosowano w [[Austria|Austrii]] pierwszą częściowo opancerzoną platformę kolejową z działem.

Jednak na większą skalę pociągi pancerne zostały użyte dopiero w czasie wojny austriacko-włoskiej (1866) i [[wojna francusko-pruska|wojny francusko-pruskiej]] (1870-1871){{fakt|data=2009-12}}. Opancerzonych w sposób prowizoryczny pociągów używali Brytyjczycy podczas drugiej [[wojny burskie]]j. Dojrzałe konstrukcje pociągów pancernych, pokrytych w całości stalowym pancerzem i uzbrojonych w obrotowe wieże artyleryjskie, pojawiły się dopiero podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Używane były głównie przez Austro-Węgry, Niemcy i Rosję na [[front wschodni (I wojna światowa)|froncie wschodnim]]. Na wielką skalę pociągów pancernych, w dużej mierze improwizowanych, używały wszystkie strony podczas [[wojna domowa w Rosji|wojny domowej w Rosji]], czemu sprzyjała słabo rozwinięta sieć dróg na tamtych terenach. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] pociągów pancernych bojowo używała Polska, Niemcy i ZSRR. Oprócz zadań bojowych pełniły także funkcje patrolowe i policyjne.

[[Polskie pociągi pancerne]] w większości wywodząwywodziły się ze składów z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], zmodernizowanych w okresie międzywojennym. Kilkanaście pociągów pancernych brało udział w [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]. Pociągi pancerne były też wykorzystywane przez [[Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie]] i we wczesnym okresie powojennym (m.in. przez [[Straż Ochrony Kolei|Służbę Ochrony Kolei]]).