Komitet Obrony Robotników: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Geneza: ważne
m Wycofano edycje użytkownika Reytaniak (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Andros64.
Linia 2:
 
== Geneza ==
Powstanie Komitetu Obrony Robotników poprzedziła akcja pomocy osobom represjonowanym w Ursusie organizowana przez środowisko tzw. Gromady Włóczęgów działającej przy [[1 Warszawska Drużyna Harcerska im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka|1 Warszawskiej Drużynie Harcerskiej im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka]], któremu przewodził [[Antoni Macierewicz]], i młodszych działaczy [[Klub Inteligencji Katolickiej|Klubu Inteligencji Katolickiej]] w Warszawie (m.in. [[Henryk Wujec]]) wspieranych także przez inne osoby, w tym przede wszystkim [[Jan Józef Lipski|Jana Józefa Lipskiego]]. Pomoc ta polegała na zbiórce pieniędzy dla osób pozbawionych pracy i członków ich rodzin, koordynowaniu pomocy adwokackiej i lekarskiej dla osób represjonowanych. Symbolicznym jej początkiem był udział w tzw. I procesie ursuskim (16–17 lipca 1976 w Warszawie), w czasie którego nawiązano kontakt z rodzinami sądzonych robotników. Od września 1976 poza Ursusem uczestnicy akcji pomocy działali także w Radomiu.
 
== Powstanie Komitetu ==
Linia 16:
Wśród członków KOR charakterystyczną grupą byli tzw. ''starsi Państwo'' (Cohn, Lipiński, Pajdak, Rybicki, Steinsbergowa, Szczypiorski, Zieja, Zawadzki, Kielanowski), którzy swoim autorytetem i radą wspierali bieżące działania pomocowe, a także brali udział w redagowaniu oświadczeń programowych.
 
KOR zgromadził osoby o różnych rodowodach politycznych, m.in. członków przedwojennej [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]] (Lipiński, Cohn, Steinsbergowa, Szczypiorski), aktywnych uczestników konspiracji II wojny światowej (Pajdak, Rybicki), tzw. [[Komandosi (grupa opozycyjna)|Komandosów]] (Kuroń, Michnik), harcerzy z Gromady Włóczęgów (Macierewicz, Onyszkiewicz, Naimski). Kuroń, Lipski, Morgiewicz i Ziembiński byli aktywni w różnych działaniach opozycyjnych już w latach 60.
 
Poza formalnymi członkami KOR tworzyli także liczni współpracownicy, m.in.: [[Wojciech Arkuszewski]], [[Konrad Bieliński]], [[Jacek Bierezin]], [[Seweryn Blumsztajn]], [[Grzegorz Boguta]], [[Andrzej Celiński]], [[Ludwik Dorn]], [[Wojciech Fałkowski]], [[Krzysztof Hagemejer]], [[Helena Łuczywo]], [[Witold Łuczywo]], [[Jan Krzysztof Kelus]], [[Andrzej Tadeusz Kijowski]], [[Jacek Kleyff]], [[Eugeniusz Kloc]], [[Sergiusz Kowalski]], [[Grażyna Kuroń]], [[Jan Lityński]], [[Wojciech Ostrowski (opozycjonista)|Wojciech Ostrowski]], [[Zofia Romaszewska]], [[Zbigniew Romaszewski]], [[Jan Walc]], [[Henryk Wujec]], [[Ludwika Wujec]], [[Krystyna Starczewska]], [[Stefan Starczewski]], [[Joanna Szczęsna]], a także grupa adwokatów, przede wszystkim [[Andrzej Grabiński (1922–2006)|Andrzej Grabiński]], [[Witold Lis-Olszewski]], [[Jan Olszewski]], [[Władysław Siła-Nowicki]], [[Stanisław Szczuka]] i [[Jacek Taylor]].