Wikipedysta:Hoodinski/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Linia 101:
Waszyngton pokładał zaufanie w zdolności przywódcze Alexandra i w grudniu 1779 roku zaproponował mu objęcie dowództwa nad [[Południowy Departament Armii Kontynentalnej|Południowym Departamentem Armii Kontynentalnej]], jednakże ten odmówił, tłumacząc się słabym zdrowiem{{odn|Fredriksen|2006|s=249}}. W konsekwencji został dowódcą [[Północny Departament Armii Kontynentalnej|Północnego Departamentu]], którego kwatera główna znajdowała się w [[Albany]]{{odn|Fredriksen|2006|s=249}}. Jego zasługą było stworzenie efektywnego systemu wywiadowczego{{odn|Fredriksen|2006|s=249}}.
 
W styczniu 1780 roku poprowadził źle zaplanowany najazd na garnizon na [[Staten Island]], jednak zrehabilitował się w czerwcu tego samego roku wspierając działania gen. [[Nathanael Greene|Nathanaela Greene'a]] pod [[Bitwa pod Springfield (1780)|Springfield]]{{odn|Fredriksen|2006|s=249}}. We wrześniu stanął na czele trybunału, który skazał [[major]]a [[John Andre|Johna Andrego]] na karę śmierci za szpiegostwo{{odn|Fredriksen|2006|s=249}}.
 
We wrześniu wszedł w skład trybunału, który skazał [[major]]a [[John André|Johna Andrégo]] na karę śmierci za szpiegostwo{{odn|Fredriksen|2006|s=249}}{{odn|Nelson|2003|s=159}}. André działał jako emisariusz pomiędzy [[Naczelni dowódcy brytyjskich sił zbrojnych w Ameryce|naczelnym dowódcą brytyjskich sił zbrojnych w Ameryce]] gen. [[Henry Clinton (1738–1795)|Henry'em Clintonem]], a gen. [[Benedict Arnold|Benedictem Arnoldem]], chcącym przejść na stronę Brytyjczyków i poddać fort [[West Point]]{{odn|Nelson|2003|s=159}}. André został schwytany w cywilnym ubraniu, bez flagi parlamentariusza za liniami „patriotów”, wobec czego trybunał wojskowych uznał go za szpiega i skazał na śmierć przez powieszenie{{odn|Nelson|2003|s=159}}. Dzięki przechwyceniu przenoszonych przezeń dokumentów nie dopuszczono do poddania fortu, a Arnold musiał się salwować ucieczką na pokładzie {{HMS|Vulture|1776|6}}{{odn|Nelson|2003|s=159}}.
 
Przewlekła [[dna moczanowa|podagra]] zakończyła wojenne poczynania Alexandra w grudniu 1782 roku, jednakże pozostał w kwaterze głównej w Albany. Zmarł tamże 15 stycznia 1783 roku.