Grzybnica (cmentarzysko): Różnice pomiędzy wersjami

Badania archeologiczne cmentarzyska rozpoczął w 1974 r. [[Ryszard Wołągiewicz]]. W trakcie badań zlokalizowano 5 kamiennych kręgów, 2 kurhany oraz ponad 40 bruków i grobów płaskich<ref name = ''Breske''>Alicja i Zofia Breske, Jarosław Elwart ''Kamienne Kręgi Gotów'', Wyd. Region Gdynia 2015, {{ISBN |978-83-7591-445-0}}</ref>. Dwa największe kręgi mają średnicę 40 m i należą do największych w Europie<ref>Krystyna Hahuła, Cmentarzysko Gotów w Grzybnicy, Koszalin 1992</ref>, dwa mniejsze po 13 m, a najmniejszy 8 m. W środku kręgów umieszczono pojedyncze kamienne głazy. Kręgi zbudowano z występujących w okolicy głazów narzutowych, które poddano obróbce. Wszystkie głazy w kręgach otoczone były u podstawy małymi kamieniami. We wszystkich kręgach stwierdzono pozostałości uczt obrzędowych oraz ceremonii rytualnych związanych z ciałopaleniem i chowaniem prochów<ref>Ryszard Wołągiewicz, Kręgi kamienne w Grzybnicy, Koszalin 1977</ref>. Unikatem w skali kraju są występujące tu trójkątne bruki grobowe; analogiczne istnieją tylko w południowej Norwegii i zachodniej Szwecji<ref name = ''Breske''/>.