Edward Elgar: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nazwę sekcji; zmiany kosmetyczne
link
Linia 30:
Na początku 1917 r. Elgar wraz z żoną postanowili wyjechać z Londynu. Znaleźli miejsce – maleńką wioskę w rolniczym [[Sussex]]. Tam też powstały trzy wspomniane utwory. W różnych wspomnieniach Elgara z tamtych lat wiadomo, że okolica go zauroczyła. Codziennie wybierał się na spacery do lasu. Pojawiają się sugestie, że to lasy wpłynęły na muzykę Elgara.
 
Pozostawił po sobie [[Symfonia|symfonie]], [[Oratorium|oratoria]], [[Utwór kameralny|utwory kameralne]], [[Piosenka|piosenki]], [[InstrumentalMuzyka instrumentalna|utwory instrumentalne]] i [[Marsz (muzyka)|marsze]]. Pisał też [[Opera|operę]], ale pracę nad nią przerwała mu śmierć w 1934.
 
Elgar tworzył wiele gatunków muzycznych, lecz sławę przyniosły mu te na orkiestrę, jak np. wariacje „Enigma” op. 36 z 1899 uznawane przez krytyków za arcydzieło. Uzupełniły one wcześniejsze: Imperial march, King Olaf czy Caractus i tym samym sprawiły, że Elgar został zauważony przez świat. W następnym roku stworzył oratorium „The dream of Gerontius”, do [[libretto|libretta]] pióra kardynała [[Jan Henryk Newman|J.H. Newmana]]. Z początku nie był to sukces, ale publiczność wkrótce doceniła dzieło. W 1901 wykonano po raz pierwszy utwór Elgara – [[marsz (muzyka)|marsz]] „Pomp & circumstance march no. 1, op. 39,1". Wolniejsza partia pt. „Land of hope and glory” jest najlepiej znanym utworem brytyjskim po hymnie narodowym. Jest to także jeden z czterech utworów wykonywany podczas finału dorocznych Koncertów Promenadowych „The Last Night of the Proms” (od kilku lat replika tych koncertów odbywa się także w Krakowskiej Filharmonii).