Kigeli V: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne, źródła/przypisy, WP:SK, skasowałem martwy link zewnętrzny do strony domowej |
drobne merytoryczne |
||
Linia 14:
|www =
}}
'''Kigeli V Ndahindurwa''',
== Życiorys ==
Jean-Baptiste Ndahindurwa objął tron w 1959 r. i przyjął imię Kigeli V. Już w 1960 r. w kraju doszło do buntu ludu Hutu, których przeciwko panującym Tutsi podburzyli Belgowie, by w ten sposób spacyfikować panujące wśród nich nastroje antykolonialne i proniepodległościowe. Już na przełomie 1959 i 1960 roku doszło do pierwszych pogromów Tutsi, które ostatecznie spowodowały, że Kigeli V wraz z dworem uciekł z kraju. Nowe władze zorganizowały referendum, w którym społeczeństwo większością 80% poparło wprowadzenie w kraju ustroju republikańskiego. Wygnany król do końca życia utrzymywał, że wyniki referendum zostały sfałszowane<ref name=":0">{{Cytuj|tytuł=Ostatni król Rwandy. Walka o pusty tron|czasopismo=Onet Wiadomości|data=2017-01-18|data dostępu=2017-01-21|url=http://wiadomosci.onet.pl/swiat/ostatni-krol-rwandy-walka-o-pusty-tron/04zemfz|język=pl-PL}}</ref>.
Kiegli V w początkowym okresie zamieszkał w w Tanganice, po czym przeniósł się do Ugandy, dokąd zaprosił go rządzący w tym kraju Idi Amin. Po obaleniu Amina w 1979 r. Kigeli V wyjechał do kenijskiego Nairobi, w którym usiłował podtrzymywać funkcjonowanie emigracyjnego dworu, zwołując co tydzień posiedzenia dworu i udzielając audiencji Rwandyjczykom<ref name=":0" />.
W 1992 r. osiadł w Stanach Zjednoczonych, gdzie otrzymał azyl polityczny. Zamieszkał Falls Church w Wirginii, gdzie otrzymał opłacane przez amerykański rząd mieszkanie i kartki na żywność. Żył w biedzie, utrzymując się z zasiłku i nadawania rwandyjskich tytułów szlacheckich. Prowadził też fundację dobroczynną, świadczącą pomoc rwandyjskim uchodźcom<ref name=":0" />.
Liczył na powrót do kraju w 1994 roku, gdy partyzanci Tutsi pokonali Hutu i przejęli władzę w Rwandzie, jednak nowy przywódca państwa, Paul Kagame, nie zgodził się na jego powrót do kraju jako monarchy, choć zgodził się na przyjazd w charakterze zwykłego obywatela<ref name=":0" />.
Pod koniec lat 1990. został przez Kagamego oskarżony o spisek w celu przejęcia władzy, w efekcie czego aresztowano kilkuset prawdziwych i rzekomych monarchistów, a innych zmuszono do emigracji<ref name=":0" />.
Zmarł w Stanach Zjednoczonych 16 października 2016 roku. Przyczyną śmierci była choroba serca{{r|WP}}. Nie posiadał potomków, gdyż zgodnie ze zwyczajami Tutsi zakazuje się tego królom przebywającym na wygnaniu<ref name=":0" />.▼
Jeden z jego współpracowników Boniface Benzinge, oznajmił, że Kigeli nie chciał być pochowany w Rwandzie, co spotkało się ze sprzeciwem żyjących w tym kraju krewnych króla. Po procesie wygranym przez amerykańskim sądem rodzina zmarłego doprowadziła do pochówku w Rwandzie. Pogrzeb nie miał rangi państwowego, władze Rwandy reprezentowała minister sportu i kultury [[Julienne Uwacu]]<ref name=":0" />.
Niejasna jest kwestia następstwa po Kiegelim V. Zgodnie z oświadczeniem Benzinge na następce wskazano Emmanuela Bushayiję, bratanka króla, który przyjął imię Yuhi VI. Decyzja ta spotkała się ze sprzeciwem krewnych Kiegelego zamieszkałych w Rwandzie<ref name=":0" />.
Był kawalerem [[Zakon Rycerzy św. Łazarza|Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu św. Łazarza z Jerozolimy]].
{{Uwagi}}
▲Zmarł w Stanach Zjednoczonych 16 października 2016 roku. Przyczyną śmierci była choroba serca{{r|WP}}.
== Przypisy ==
| |||