Stefan Jacek Dembiński: Różnice pomiędzy wersjami

Stefan Jacek Dembiński urodził się 30 września 1887 roku w Nowym Siole, w [[Powiat cieszanowski (Galicja)|powiecie cieszanowskim]]. Absolwent Akademii Wojskowej w [[Wiener Neustadt]]<ref name="kawaleria">''O kawalerii polskiej XX wieku '' s. 66</ref> i Wyższej Szkoły Jazdy w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Oficer zawodowy [[Armia Austro-Węgier|cesarskiej i królewskiej Armii]] od 1908. W 1913 jako [[porucznik]] w szeregach [[1 Galicyjski Pułk Ułanów|1 Pułku Ułanów]] brał udział w zawodach hippicznych<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = III. Konkurs hippiczny | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810-1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 5 | data = Nr 224 z 1 października 1913 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=28403}}</ref>. Walczył na frontach [[I wojna światowa|I wojny światowej]] jako dowódca szwadronu 1 Pułku Ułanów<ref name="kawaleria"/> w stopniu rotmistrza.

 

 

Od listopada 1921 do marca 1928 pełniący obowiązki dowódcy i dowódca [[18 Pułk Ułanów Pomorskich|18 Pułku Ułanów Pomorskich]]. 3 maja 1922 zweryfikowany został w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów jazdy. 1 stycznia 1928 awansowany został na pułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 3 lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Marzec 1928 – marzec 1930 dowódca 8 Pułku Ułanów (od grudnia 1929 pełniący obowiązki dowódcy [[5 Samodzielna Brygada Kawalerii|5 Samodzielnej Brygady Kawalerii]]. Kwiecień 1930 – grudzień 1932 dowódca [[XII Brygada Kawalerii|XII Brygady Kawalerii]]. W międzyczasie, od 6 grudnia 1930 do 31 lipca 1931, był słuchaczem V Kursu [[Centrum Wyższych Studiów Wojskowych]] w Warszawie. Z końcem 1932 przeniesiony został na stanowisko kierownika [[Wojskowy Zakład Remontu Koni|Wojskowego Zakładu Remontu Koni]]<ref>Dziennik Pers. MSWojsk. Nr 13 z 09.12.1932 r., s. 406</ref>. Od grudnia 1934 do września 1939 dowódca [[Dowództwo Taborów i Szefostwo Remontu|Taborów i szef Remontów]]. 19 marca 1938 mianowany [[generał|generałem brygady]]<ref name="kawaleria"/>. 10 września 1939 roku został mianowany dowódcą [[Grupa „Stryj”|Grupy „Stryj”]], z zadaniem obrony przyczółka na [[Dniestr]]ze. Po napaści sowieckiej na czele swych oddziałów przeszedł na [[Węgry]].