Oblężenie Wrocławia (1945): Różnice pomiędzy wersjami

m
→‎Historia: poprawa linku z przekierowania na właściwy artykuł
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Sprzątam Szablon:Cytuj
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m →‎Historia: poprawa linku z przekierowania na właściwy artykuł
Linia 30:
 
== Historia ==
W sierpniu 1944 miasto zostało ogłoszone [[twierdza|twierdzą]] ([[Język niemiecki|niem.]] '''Festung Breslau''')<ref>{{Cytuj stronę | url = http://web.archive.org/web/20120121105203/http://wroclaw.hydral.com.pl/000272,obiekt.html | autor = bonczek/hydroforgroup | praca = [[Wratislaviae Amici]] | tytuł = 1945 – Festung Breslau | data dostępu = 2008-12-18}}</ref>. Saper Laszlo Szallasi z jednej z kompanii [[Królestwo Węgier (1920-19461920–1946)|węgierskiego]] IX Samodzielnego Batalionu Saperów, która pełniła służbę w 1945 we Wrocławiu bez broni wspominał<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Jacek Solarz]] | tytuł = Breslau 1945 | wydawca = [[Wydawnictwo Militaria]] | miejsce = Warszawa | data = 2011 | isbn = 978-8372192639}}</ref>:
{{CytatD|Skierowano nas do robót przy umocnieniach obronnych. Pracę musieliśmy wykonywać w nocy, na bezpośrednim zapleczu frontu, który początkowo przebiegał skrajem miasta. (...) Wysłano nas w kierunku jednego z wiaduktów kolejowych i kazano nam zatarasować przejazd pod wiaduktem. (...) Wepchnęliśmy pod wiadukt kolejowy aż dwa wagony tramwajowe, które załadowaliśmy bryłami kostek brukowych, wyrwanych z jezdni. Na zerwanej części wiaduktu układaliśmy również takie brukowe kostki. (...) Po wykonaniu robót na tej barykadzie chodziliśmy na akcje, których celem było opróżnienie określonych obiektów z łatwopalnych materiałów. Polegało to na tym, że z wyznaczonych domów należało powyrzucać wszystkie przedmioty, które mogłyby dostarczyć strawy płomieniom. Nie czyniono przy tym wyjątku ani dla krzyży wiszących na ścianach, ani dla obrazów świętych w pomieszczeniach klasztornych. Następnie zwalaliśmy wszystko na kupę na ulicy lub na podwórzu i podpalaliśmy. W niektórych ścianach, na wysokości 25–30 cm nad podłogą, wycinaliśmy otwory strzelnicze, które miały ułatwić prowadzenie ostrzału. Niekiedy zaś robiliśmy w murach wyłom, a także wielokrotnie przebijaliśmy ściany piwnic, aby umożliwić szybszą i bezpieczniejszą komunikację w ukryciu.}}
 
589 030

edycji