Tiara: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 13:
Wj 28,36-38 "I zrobisz też diadem ze szczerego złota i wyryjesz na nim, jak się ryje na pieczęci: "Poświęcony dla Pana". I zwiążesz go sznurem z fioletowej purpury, tak żeby był na tiarze/zawoju i żeby na przedniej stronie tiary/zawoju był umieszczony. I będzie on na czole Aarona, ponieważ Aaron poniesie uchybienia popełnione przy ofiarach, które będą składać Izraelici – i przy wszystkich świętych darach. A [tiara/zawój] będzie na jego czole ciągle dla zjednania mu łaski w oczach Pana."
 
Podane są tu różnice w tłumaczeniach: [[Biblia Tysiąclecia|BT]]/[[Biblia warszawska|BW]] ("zawój" literalnie określa zwój materiału, którym w starożytności owijano głowę, zwyczajco nadal kultywujączynią niektóreczłonkowie niektórych społeczności, mieszkająceżyjących na pustyniach i w gorącym klimacie).
 
Po raz pierwszy tiara wspomniana jest w dziele „Vita” papieża [[Konstantyn (papież)|Konstantyna]], później pojawia się w tekście [[donacja Konstantyna|donacji Konstantyna]].
 
W ewolucji tiary można wyróżnić trzy okresy. Pierwszy z nich to czas przed ozdobieniem papieskiego nakrycia głowy królewskim diademem. Znane jest nakrycie głowy, które przypominało biały hełm i zwane było ''camelaucum''. Być może w jego dolnej części umieszczona była ozdoba w formie okręgu lecz z pewnością nie był to jeszcze diadem. Nie wiadomo, kiedy diadem pojawił się na tiarze. Z opisu pochodzącego z [[IX wiek]]u wynika, iż wówczas go jeszcze tam nie było, choć nakrycie głowy papieża zwano wówczas ''regnum''. Problem historykom sprawia fakt, iż do [[XII wiek]]u tiara nie była przedstawiana w sztuce.
Nie wiadomo, kiedy diadem pojawił się na tiarze. Z opisu, pochodzącego z [[IX wiek]]u wynika, iż wówczas go jeszcze tam nie było, pomimo że nakrycie głowy papieża zwano wówczas ''regnum''. Problem historykom sprawia fakt, iż do [[XII wiek]]u tiara nie była przedstawiana w sztuce.
 
Przypuszcza się, iż dodatkowa ozdoba tiary, w postaci okręgu, pojawiła się w X wieku, kiedy to z tiary właśnie powstała mitra i koniecznym stało się odróżnienie obu nakryć głowy.
Linia 24 ⟶ 23:
Drugi okres historii tiary przypada na okres przed pontyfikatem [[Bonifacy VIII|Bonifacego VIII]] (1294-1303). Z tego okresu pochodzi wiele przedstawień tiary. Wiemy dzięki nim, iż była ona wówczas ozdobiona jednym diademem.
 
Najważniejszy dla rozwoju tiary był pontyfikat Bonifacego VIII. Dokonany w 1295 roku spis przedmiotów, znajdujących się w papieskim skarbcu, dowodzi, iż wówczas tiara wyposażona była w jeden diadem. Bonifacy dodał do tiary drugi diadem. Czy przyczyną takiej decyzji było umiłowanie papieża do przepychu, czy też chęć podkreślenia podwójnej (świeckiej i duchowej) natury władzy papieży, do dzisiaj nie wiadomo.
 
Pierwsze wzmianki o trzech diademach na tiarze pojawiają się w spisie skarbca z roku 1315 lub 1316. Określenie dokładnej daty dodania trzeciej korony jest jednak niemożliwe. Rzeźba nagrobna [[Benedykt XI|Benedykta XI]] (1303-1304) przedstawia papieża w "starej" tiarze. Z kolei grób [[Klemens V|Klemensa V]] (1305-1314) został zniszczony przez [[kalwinizm|kalwinistów]]. Nawet statua nagrobna [[Jan XXII|Jana XXII]] (1316-1334) ukazuje papieża w tiarze z dwoma diademami. Najwcześniejszym przedstawieniem w sztuce tiary z trzema koronami jest więc dopiero posąg z grobu [[Benedykt XII|Benedykta XII]] (1334-1342). Jego resztki są obecnie przechowywane w muzeum w [[Awinion]]ie.
Linia 34 ⟶ 33:
* niebem,
* ziemią,
* czyśćcem (lub też światem podziemnym);
 
Lublub też władze nad trzema częściami świata zamieszkanymi przez potomków synów [[Noe|Noego]] (Sema, Jafeta i Chama):
* Europą,
* Azją,
* Afryką,.
 
Według jeszcze innej interpretacji trzy korony oznaczają:
Linia 46 ⟶ 45:
* Kościół tryumfujący w niebie.
 
Spotykamy się również z takim rozumieniem współzależnościwyjaśnieniem trzech koron jako symbolu urzędu papieskiego, urzęduktóry reprezentuje:
* władzę kapłańską,
* władzę pasterską (lub też prorocką),
Linia 53 ⟶ 52:
Może też oznaczać potrójną władzę papieża:
* duchową nad Kościołem,
* władzę nad duszami pokutującymi za grzechy w czyśćcu,
* polityczną nad Państwem Kościelnym.