Zamek w Kwidzynie: Różnice pomiędzy wersjami

| zabytek = 164/N z [[9 grudnia]] [[1961]]<ref name="zabytek">{{zabytek|pomorskie|data dostępu=26.04.2013}}</ref>

| ukończenie budowy = [[XIV wiek|XIV]] w.

Obecnie istniejący zamek jest drugim w kolejności chronologicznej. Pierwszy, zwany z''amkiem biskupim'' lub ''Starym Zameczkiem'' (niem. Altschlösschen), zbudowany został przez [[Zakon krzyżacki|Krzyżaków]]. Zamek ten zlokalizowano najprawdopodobniej w miejscu wcześniejszego pruskiego grodu [[Kwidzyn|Kwedis]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Kwidzyn|data=2017-01-18|data dostępu=2017-01-20|opublikowany=Wikipedia, wolna encyklopedia|url=https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kwidzyn&oldid=48228665|język=pl}}</ref> o okolicy dzisiejszej ul. Starozamkowej w [[Kwidzyn|Kwidzynie]].

Skrzydła południowe i wschodnie zostały rozebrane w końcu [[XVIII wiek|XVIII]] w., od tego czasu wnętrza kilkakrotnie przebudowywano na potrzeby urzędów, a w latach 1855-1875 budowlę poddano rekonstrukcji.

Do budowy istniejącego obecnie zamku przystąpiono na przełomie [[XIII wiek|XIII]] i [[XIV wiek|XIV]] wieku. Po pracach mających na celu przygotowanie terenu rozpoczęto wznoszenie skrzydeł zamkowych i zabudowań przedzamcza. Zamek wzniesiono z kamieni i cegieł w formie czteroskrzydłowej budowli na planie zbliżonym do kwadratu, z wieżami w narożach, dwukondygnacyjnym [[Krużganek|krużgankiem]] na dziedzińcu i wjazdem od strony północnej, gdzie znajdowało się gospodarcze przedzamcze. Większość prac budowlanych przy zamku zakończono w latach [[1340]] – [[1350]]1340–1350. W latach 80. [[XIV wiek|XIV]] wieku ukończono [[Gdanisko]]. Pierwotnie zamek stanowił samodzielne założenie, dopiero wtórnie został połączony z katedrą, a jego najwyższą, narożną wieżę południowo-wschodnią przekształcono w dzwonnicę. Ukończenie nowego kościoła katedralnego jest datowane na okres rządów biskupa [[Jana Möncha]] ([[1377]] – [[1409]]1377–1409). W tym czasie powstał w [[Kwidzyn|Kwidzynie]] unikatowy zespół architektoniczny, w którego skład weszły dwa zamki (biskupi i kapituły), katedra oraz miasto. Poszczególne człony miały własne umocnienia, a połączone murami tworzyły system obronny, doskonale wkomponowany w warunki naturalne terenu. Zamek stał się siedzibą [[Kapituła pomezańska|kapituły pomezańskiej]], a także centrum religijnym i polityczno-administracyjnym.

Na mocy ustaleń drugiego pokoju toruńskiego Kwidzyn, wraz z dominium biskupim, przyznany został [[Zakon krzyżacki|Zakonowi Krzyżackiemu]]. Biskupstwo pomezańskie zostało dożywotnio oddane polskiemu biskupowi chełmińskiemu [[Wincenty Kiełbasa|Wincentemu Kiełbasie]]. Po jego śmierci Zakon podjął próbę obsady biskupstwa pomezańskiego, mając poparcie ze strony kapituły katedralnej. Doprowadziło to interwencji wojsk polskich na terenach należących do biskupstwa pomezańskiego i warmińskiego - konflikt określany jako [[Wojna popia|Wojna Księża]]. W [[1478]] roku wojska polskie zdobyły [[Kwidzyn]]. Mieszczanie schronili się w zamku kapituły i podpalili miasto. W trakcie działań wojennych zamek został poważnie uszkodzony – podczas prac remontowych przeprowadzonych w roku 1487, rozebrano uszkodzone wieże narożne.

Po roku [[1854]], na mocy rozporządzenia króla [[Fryderyk Wilhelm IV Pruski|Fryderyka Wilhelma IV]] zaprzestano dewastacji zamku i rozpoczęto prace rekonstrukcyjne. Ich najistotniejszy etap przeprowadzono w roku 1874, pod kierunkiem [[Gustav Reichert|Gustava Reichert]]<nowiki/>a. W rezultacie odbudowano wieże narożne, zrekonstruowano sklepienia w pomieszczeniach pierwszego piętra skrzydła północnego i uzupełniono detal architektoniczny.

Zamek pełnił funkcje sądu i więzienia do roku [[1935]]. W roku 1936 po przeprowadzeniu szeregu prac adaptacyjnych, zamek stał się siedzibą hitlerowskiej szkoły [[Hitlerjugend]] HJ-Ostlandführerschule, i tę funkcję pełnił do roku [[1945]]. Po zajęciu miasta przez [[Armia Czerwona|Armie Czerwoną]] zamek, w odróżnieniu od Starego Miasta, szczęśliwie uniknął poważniejszych zniszczeń. Splądrowano jedynie jego wnętrza.

W grudniu [[1949]] roku zamek został przejęty przez [[Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego|Ministerstwo Kultury i Sztuki]].