Mumia: Różnice pomiędzy wersjami

Między bandażami umieszczano zwykle amulety. Tak właśnie powstawały mumie, które przetrwały do dzisiejszych czasów.

 

Do dzisiejszych czasów zachowała się tylko część mumii. Część z nich uległa naturalnemu rozkładowi z powodu niedoskonałości technik balsamowania i oddziaływania naturalnych czynników, np. wilgoci, temperatury, drobnoustrojów. Część została zniszczona na skutek wielokrotnych grabieży grobowców, dokonywanych przede wszystkim przez samych Egipcjan. Wiele mumii zostało również wykorzystanych w celach "leczniczych". Wynikało to z tego, że w starożytności bitumin (w perskim ''mummija'') był używany do leczenia złamań, ran oraz niektórych dolegliwości wewnętrznych. Wraz z medycyną arabską zastosowanie bituminu trafiło też do Europy. Ze względu że bitumin był trudno dostępny w [[XVI wiek]]u uznano, że może zostać zastąpiony przez proszek z mumii<ref name="cse"/>. Środek ten stosowano w Europie do połowy [[XIX wiek]]u.