Anulowanie wersji 47917029 autora 46.76.127.227 (dyskusja) dość istotne duże zmiany merytoryczne bez podania źródła, gdy tymczasem źródło w haśle już jest
Krzywa położona bliżej początku układu współrzędnych przedstawia możliwości produkcyjne danego kraju ([[krzywa możliwości produkcyjnych]]). Styczna do tej krzywej przedstawia krzywą relacji wymiennej dóbr kapitałochłonnych na pracochłonne. W omawianym przypadku jest to relacja 1 do 1. Punkt A przedstawia produkcję tego kraju – 30 dóbr pracochłonnych i 50 dóbr kapitałochłonnych.
W momencie, gdy zasoby kapitałupracy wzrosną, np. w wyniku napływu inwestycjisiły roboczej z zagranicy, zmieniają się możliwości produkcyjne omawianego kraju. Ukształtuje się nowa krzywa możliwości produkcyjnych położona dalej od początku układu współrzędnych. Widać, że jest ona bardziej spłaszczona w kierunku dóbr kapitałochłonnychpracochłonnych a punkt równowagi produkcyjnej przesuwa się do A’, w którym produkcja dóbr kapitałochłonnychpracochłonnych wzrasta z 50 do 105 a dóbr pracochłonnychkapitałochłonnych spada z 30 do 20.
Dlaczego tak się dzieje? Przy większej podaży zasobów kapitałuczynnika pracy, kraj chce wyprodukować i sprzedać jak najwięcej. Relacje cen światowych pozostają bez zmian (gdyż omawiany przypadek wzrostu produkcji w kraju małym nie ma wpływu na zmiany cen na rynku światowym), co dodatkowo stymuluje mały kraj do produkcji. Po wzroście zasobów kapitałupracy kraj produkuje nie 50 ale 105 jednostek dobra kapitałochłonnegopracochłonnego. Należy jednak pamiętać, że produkując dobra kapitałochłonnepracochłonne, kraj zużywa również drugi czynnik produkcji – pracękapitał, którego zasobność pozostaje bez zmian. Następuje odciągnięcie pracykapitału z produkcji dóbr pracochłonnychkapitałochłonnych do intensywniejszej produkcji dóbr kapitałochłonnychpracochłonnych. Efektem tego jest właśnie spadek produkcji dobra pracochłonnegokapitałochłonnego z 30 do 20 jednostek.
Wzrost produkcji może dotyczyć również dobra pracochłonnegokapitałochłonnego. Wtedy krzywa możliwości produkcyjnych będzie przedstawiać się następująco:
W kraju zasobnym w pracekapital, po dodatkowym wzroście tego czynnika produkcji i niezmienionej podaży kapitałupracy, krzywa możliwości produkcyjnych przesunie się w górę a punkt równowagi przesunie się z punktu BA do BA'. Produkcja dóbr pracochłonnychkapitałochłonnych zwiększy się z 50 do 105, a dóbr kapitałochłonnychpracochłonnych spadnie z 30 do 20. Mechanizm zmian jest zatem analogiczny, z tym, że kierunek zmian jest odwrotny.
