Adolf Beck: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Mix321 (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 17:
 
==Życiorys==
AdolfUrodził się pod imieniem Abraham Chaim Beck urodził1 sięstycznia 1863 r. w Krakowie, w ubogiej żydowskiej rodzinie rzemieślniczejpiekarza z dzielnicy Kazimierz<ref name=":0">{{Cytuj|autor=Anton Coenen, jakoWioletta synWalentowska|tytuł=Adolf rzemieślnikaBeck (1863-1942). Sławny neuronaukowiec, i humanista, ojciec Henryka Becka|data=|data dostępu=2017-02-04|opublikowany=www.ji.lviv.ua|url=http://www.ji.lviv.ua/n85texts/N85-Beck.htm}}</ref>, Szai Becka i Gustawy z domu Müller{{Fakt|data=2017-02}}. W rodzinnym mieście ukończył w 1883 r. [[Gimnazjum św. Jacka w Krakowie|Gimnazjum św. Jacka]], oraza podjąłw studiasześć medycznelat później na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]] studia medyczne<ref name=":0" />.
 
Od roku 1886 pracował w Zakładzie Fizjologii i Histologii pod kierownictwem [[Napoleon Cybulski|Napoleona Cybulskiego]], w latach 1888-92 był jego asystentem i najbliższym współpracownikiem. Jeszcze podczas studiów odkrył zjawisko desynchronizacji czynności elektrycznej mózgu w odpowiedzi na bodźce. Praca doktorska ''Oznaczenie lokalizacyi w mózgu i rdzeniu za pomocą zjawisk elektrycznych'' <ref>Rozpr Wydz mat-przyr. Polsk Akad Um, seria II, 1, strony 186-232, 1891</ref>, przedstawiona została 20 października 1890 roku. Głównym celem tych badań było wykorzystanie elektrofizjologii do lokalizacji funkcji w mózgu. Niejako ubocznym ich efektem było odkrycie elektroencefalogramu ([[elektroencefalografia|EEG]]), dla którego Beck zaproponował nazwę ''aktywny prąd niezależny'', w odróżnieniu od prądów wywołanych stymulacją.
 
Podobnie jak inni, zajmujący się podówczas podobną tematyką, nie wiedział o wcześniejszych pracach [[Richard Caton|Catona]]. Jego rozprawa stanowiła głębsze od innych studium problemu lokalizacji funkcji sensorycznych w mózgu jak i samego elektroencefalogramu. Wyniki opublikował w czasopiśmie fizjologicznym [[Centralblatt für Physiologie]]<ref>Beck A. Die Ströme der Nervencentren. Centralblatt für Physiologie, 4, ss. 572-573, 1890.</ref>. Jego krótki artykuł rozpętał burzę pretensji do palmy pierwszeństwa. Beck odpowiedział, że technikę badania potencjałów nerwów i konstrukcję elektrod opracował [[Emil du Bois-Reymond|Du Bois-Reymond]], więc zastosowanie znanej techniki do rozwiązania nowego problemu nie zasługuje na miano odkrycia. Stwierdził ponadto, że motywem podjęcia tych eksperymentów był konkurs ogłoszony w październiku 1888 przez profesora [[Napoleon Cybulski|Napoleona Cybulskiego]], który jest w związku z tym autorem idei. Dyskusję uciął Richard Caton, cytując publikacje swoich prac z roku 1875.
 
W roku 1894 uzyskał [[habilitacja|habilitację]] na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego z zakresu fizjologii na podstawie pracy ''OZmiany w ciśnieniu krwi w żyłachnaczyniach krwionośnych''. W latach 1895-1935 był profesorem fizjologii Uniwersytetu Lwowskiego. Pracę rozpoczął od zbudowania Zakładu Fizjologii, który wyposażył w nowoczesny sprzęt. Jest uważany za najważniejszego twórcę tzw. lwowskiej szkoły fizjologii<ref name=":0" />. W latach 1904/05 i 1916/17 był dziekanem Wydziału Lekarskiego<ref>{{cytuj książkę |nazwisko r= Fijałkowski| imię r= Paweł| rozdział= Beck Adolf |tytuł = Żydzi polscy. Historie niezwykłe| wydawca = Demart| miejsce = Warszawa| rok = 2010| strona = 28| isbn = 978-83-7427-392-3 }}</ref>, zaś w roku akademickim 1912/1913 pełnił funkcję rektora tej uczelni.<ref Odname=":0" 1935 był profesorem honorowym UJK. Był także w latach 1921-29 wykładowcą [[Akademia Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie|Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie]]/>.
 
Po wybuchu I wojny światowej i zajęciu Lwowa przez Rosjan został aresztowany i uwięziony w obozie jenieckim w Kijowie. Staraniem Iwana Pawłowa i Czerwonego Krzyża został zwolniony w sierpniu 1915 r. i w następnym roku powrócił do miasta<ref name=":0" />.
Był członkiem [[Polska Akademia Umiejętności|PAU]] i członkiem czynnym [[Towarzystwo Naukowe we Lwowie|Towarzystwa Naukowego we Lwowie]]. Był pierwszym honorowym członkiem i laureatem medalu Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego.
 
W 1932 r. odszedł na emeryturę, jako następcę na stanowisku wyznaczając Wiktora Tychowskiego<ref name=":0" />. Od 1935 był profesorem honorowym UJK. Był także w latach 1921-29 wykładowcą [[Akademia Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie|Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie]]. Był członkiem [[Polska Akademia Umiejętności|PAU]] i członkiem czynnym [[Towarzystwo Naukowe we Lwowie|Towarzystwa Naukowego we Lwowie]]. Był pierwszym honorowym członkiem i laureatem medalu Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego. Uczniami Becka byli Czubalski, [[Eufemiusz Herman|Herman]], [[Leopold Jaburek|Jaburek]], Klisiecki, Tothfeld, Tychowski i inni.
Uczniami Becka byli Czubalski, [[Eufemiusz Herman|Herman]], [[Leopold Jaburek|Jaburek]], Klisiecki, Tothfeld, Tychowski i inni.
 
ŻonatyPodczas zII Reginąwojny Mandelbaumświatowej, synpo [[Henrykzajęciu Lwowa przez Niemców, Beck|Henryk]] (1896-1946)ukrywał zostałsię lekarzempoza ginekologiem.granicami Szwagremgetta, Henrykaw byłczym [[Kazimierzpomagał Zakrzewski]]mu Zdzisław Bieliński. Adolf Beck prawdopodobnie popełnił samobójstwo w sierpniu 1942 roku za pomocą cyjanku otrzymanego od syna<ref name=":0" />. Zmarł w [[Obóz Janowski|obozieObozie Janowskim]] w drodze ze Lwowa do [[Niemiecki obóz zagłady w Bełżcu|obozu zagłady w Bełżcu]]<ref>{{Cytuj książkę | autor = Adolf Beck | tytuł = Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie podczas inwazji rosyjskiej w roku 1914/15 | miejsce = Lwów | data = 1935 | strony = Wstęp | url = http://delibra.bg.polsl.pl/Content/23983/BCPS_25806_1935_Uniwersytet-Jana-Kaz.pdf}}</ref>. Nieznana jest dokładna data śmierci i miejsce jego pochówku<ref name=":0" />.
 
== Życie prywatne ==
Żonaty z Reginą Mandelbaum (zm. 1938), jego dziećmi byli syn [[Henryk Beck|Henryk]] (1896-1946) oraz córki Zofia (zm. 1939) i Jadwiga. Szwagrem Henryka był [[Kazimierz Zakrzewski]], zamordowany w 1941 r. w Palmirach<ref name=":0" />.
 
== Upamiętnienie ==
W 1935 jego portret namalował [[Stanisław Batowski Kaczor]].
 
W latach 1970 r. Mary A. B. Brazier przełożyła na angielski jego pracę doktorską<ref name=":0" />.
 
==Wybrane prace==