Ulica Górnośląska w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Historia: drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
→‎Historia: +źródło, drobne redakcyjne, drobne merytoryczne
Linia 49:
Po przeciwnej stronie ulicy wzniesiono w tym czasie większe obiekty: pod nr. 14 – żeński akademik zwany „Domem Akademiczek”, fundacji barona Hirscha (autorem projektu był [[Marian Lalewicz]]) oraz pod nr. 16 – dom Pierwszego Warszawskiego Towarzystwa Budowy Własnych Mieszkań, przejęty już w trakcie budowy przez Ujazdowską Spółdzielnię Mieszkaniową. Po sąsiedzku pod nr. 18 powstał dom spółdzielni MSZ, zaś pod 20 – Dom Spółdzielczy Pracowników PKO. Autorem tych obiektów również był [[Marian Lalewicz]]. Równolegle u zbiegu z ul. [[Ulica Rozbrat w Warszawie|Rozbrat]] powstały dwie szkoły dla dziewcząt: II Miejskie Gimnazjum Żeńskie im. J. Kochanowskiego oraz Państwowa Szkoła Handlowa.
 
Po 1920 r. kamienice budowano także przy wschodnim odcinku ulicy, jednak wznoszone tu obiekty miały dość prosty i skromny wystrój. PodW nr 2/4,1929 przy skrzyżowaniu z ul. Czerniakowską, na(pod miejscuadresem dawnychCzerniakowska zabudowań199), użytkowanychw przezbudynkach pofabrycznych Rosyjsko-WłoskieWłoskiego TowarzystwoTowarzystwa AkcyjneAkcyjnego Wyrobów Włókienniczych, powstałauruchomiono montowniamontownię samochodów [[Citroën]] należąca do Polskiego Towarzystwa Samochodowego Citroën<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Olszewski | imię = Ryszard | tytuł = Śladami Andre Citroëna | czasopismo = Skarpa Warszawska | strony = 22 | data = luty 2017}}</ref>. W 1922 nazwę ulicy zmieniono na Górnośląską dla uczczenia przyłączenia do Rzeczypospolitej Polskiej wschodniej części [[Górny Śląsk|Górnego Śląska]].
 
W 1939 r. zniszczeniu uległ dom pracowników [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)|MSZ]]. Kolejne, dużo większe straty w zabudowie przyniósł rok 1944. Wypalone budynki rozebrano w okresie 1946-1947. Mimo tego Górnośląska zachowała wiele ze swego przedwojennego klimatu.