Lew Trocki: Różnice pomiędzy wersjami

Ukończył z wyróżnieniem szkołę realną im. Św. Pawła w Odessie, planował studiować matematykę. W 1896 Lew Bronstein musiał przenieść się do [[Mikołajów|Nikołajewa]], by zgodnie z zasadami nauki młodzieży żydowskiej ukończyć ostatni rok przed wstąpieniem na uniwersytet. Mieszkając u znajomych rodziców, których dwaj synowie sympatyzowali z [[Narodnicy|ruchem narodnickim]], tylko początkowo był całkowicie obojętny na politykę, planując studia matematyczne w [[Noworosyjsk]]u<ref>D. Wołkogonow, ''Trocki'', s. 29-30</ref>. Jak sam wspominał, któregoś dnia dał się jednak wciągnąć w dyskusję i w rezultacie sam dołączył do radykalnego ruchu<ref>L. Trocki, ''Moje życie'', s. 111-112</ref>. Zaczął uczęszczać na spotkania rewolucyjnych kółek (których nie znał z Odessy) i kosztem nauki brać udział w debatach z [[marksizm|marksistami]], których w tym okresie ostro atakował, a ponadto, ku przerażeniu rodziców, zamieszkał z grupą przyjaciół i socjalistą Szwigowskim w samowystarczalnej komunie<ref>I. Deutscher, ''The Prophet Armed'', s. 25</ref>. Wkrótce porzucił narodnictwo (do czego przyczyniła się jego późniejsza żona [[Aleksandra Sokołowska]]) i współtworzył oparty na ideach marksizmu Południoworosyjski Związek Robotniczy, używając pseudonimu Lwow. Był jednym z liderów organizacji, choć przyznawał się do swojego niewielkiego jeszcze poziomu wiedzy politycznej<ref>L. Trocki, ''Moje życie'', s. 121-127</ref>. Grupa działała do 1898, kiedy Trocki i 200 innych członków grupy zostało aresztowanych. Uznany za prowodyra i ideowego przywódcę organizacji, Trocki został umieszczony w skrajnie niehigienicznych warunkach w izolowanej celi i dopiero za opłatą przeniesiony w zdrowsze miejsce, do więzienia w Odessie<ref>I. Deutscher, ''The Prophet Armed'', s. 31</ref>. Łącznie przez dwa lata oczekiwał na proces sądowy, który w końcu się nie odbył; niemniej podejrzani otrzymali wyroki kilkuletniego zesłania administracyjnego<ref>I. Deutscher, ''The Prophet Armed'', s. 34</ref>. W więzieniu Trocki na własną rękę poszerzał wiedzę filozoficzną, jak również ożenił się z Aleksandrą Sokołowską<ref>D. Wołkogonow, ''Trocki'', s. 32-33</ref>.