[[plik:Wellenfront-2.svg|thumb|Przykładowe czołapowierzchnie falifalowe oznaczono jako czarne grube linie.]]
'''CzołoPowierzchnia falowa''', '''czoło fali''' – miejsce geometryczne punktów o tej samej fazie drgań w przestrzeni objętej zaburzeniem falowym. Jeżeli źródło fali jest punktowe, to czołempowierzchnią falifalową w przestrzeni trójwymiarowej izotropowej jest powierzchnia kuli, w przestrzeni dwuwymiarowej – okrąg.
Ze względu na kształt czoła fali wyróżnia się npm.in. [[fala kulista|fale kuliste]], cylindryczne, koliste (na płaszczyźnie) i płaskie.▼
DlaCzoło fali dla [[fala|fal]] aperiodycznych (np. [[Paczka falowa|paczki falowej]], [[fala uderzeniowa|fali uderzeniowej]]) jestma jeszcze dodatkowe znaczenie. Jest to powierzchnia, która stanowi granicę między częścią zaburzoną, a częścią niezaburzoną, gdzie fala jeszcze nie dotarła. W tym przypadku czoło fali jest pierwszą powierzchnią falową. Jeżeli fala rozchodzi się z punktowego źródła w jednorodnym [[ośrodek|ośrodku]], to w izotropowym ośrodku trójwymiarowym czoło fali jest [[sfera|sferą]], której [[promień (geometria)|promień]] można określić jako [[mnożenie|iloczyn]] [[czas]]u oraz [[prędkość|prędkości]] grupowej fali.
== Bibliografia ==
▲Ze względu na kształt czoła fali wyróżnia się np. [[fala kulista|fale kuliste]], cylindryczne, koliste (na płaszczyźnie) i płaskie.
# Robert Resnick, David Halliday, ''Fizyka 1'', wydanie IX, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1993, {{ISBN|83-01-09323-4}}
# [[Szczepan Szczeniowski]] ''Fizyka doświadczalna. Mechanika i akustyka.'' PWN, Warszawa (1980), {{ISBN|83-01-02426-7}}
