Szlak turystyczny: Różnice pomiędzy wersjami

Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] i po połączeniu [[17 grudnia]] [[1950]] [[Polskie Towarzystwo Tatrzańskie|PTT]] i [[Polskie Towarzystwo Krajoznawcze|PTK]] w [[Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze|PTTK]], szlaki turystyczne rozpoczęły ekspansję również na nizinach. Początkowo znakowano wyłącznie szlaki piesze, lecz już wkrótce pojawiły się szlaki rowerowe (w latach 90.) i wodne. Pomysł znakowania szlaków jeździeckich pojawił się dopiero w latach dziewięćdziesiątych [[XX wiek|XX]] wieku, gdy umożliwiła ich znakowanie gęsta sieć ośrodków turystyki jeździeckiej (szlaki jeździeckie ze względu na swoją specyfikę muszą mieć w odległości jednego dnia [http://tanorwegia.pl wędrówki] ośrodki jeździeckie). Powstają również trasy dla turystów zmotoryzowanych – oznakowane w terenie specjalnymi tablicami (np. [[Szlak Piastowski]] i [[Trasa Kórnicka]] w [[województwo wielkopolskie|województwie wielkopolskim]]).