Stanisław Pareński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m nieczynny link
Mix321 (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 11:
Opracował m.in. powszechnie stosowaną w Krakowie na pocz. XX wieku recepturę lekarstwa<ref>W ogóle, zgodnie z informacją w [[Polski Słownik Biograficzny|Polskim Słowniku Biograficznym]], ''był zwolennikiem przepisywania leków złożonych i twórcą wielu kunsztownych recept''</ref> przeciwko kaszlowi, zwaną "proszkami doktora Pareńskiego".
 
Żoną Pareńskiego była bywalczyni{{styl}} krakowskiej cyganerii Eliza z domu Mühleisen (1857–1918). Córki doktora Pareńskiego, Zofia i Maria, pojawiły się jako postaci dramatu [[Stanisław Wyspiański|Wyspiańskiego]] "[[Wesele (dramat)|Wesele]]" jako Zosia i Maryna<ref>Zofia wyszła za mąż za [[Tadeusz Boy-Żeleński|Tadeusza Boya-Żeleńskiego]], a Maria za [[Jan Raczyński|Jana Raczyńskiego]], profesora pediatrii; drugim jej mężem był [[Jan Grek]] lekarz internista</ref>. Pareński miał jeszcze dwoje innych dzieci: syna Jana (zginął jako lotnik podczas [[Wojna polsko-ukraińska|wojny polsko-ukraińskiej]]) i najmłodszą córkę Elizę, późniejszą żonę poety [[Edward Leszczyński|Edwarda Leszczyńskiego]]. [[Eliza Pareńska|Eliza]] była kilkakrotnie portretowana przez Wyspiańskiego (najbardziej znany jest jej portret podwójny z [[1905]]) i innych artystów (np. [[Witold Wojtkiewicz|W. Wojtkiewicza]]); do portretów pozowały także pozostałe córki Pareńskiego. Posiadał ''[[Willa Eliza w Tenczynku„Eliza”|willę Eliza]]'' w [[Tenczynek|Tenczynku]] nazwaną imieniem swojej żony.
 
Pochowany został na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim]] w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w kwaterze O<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Grodziska-Ożóg| imię = Karolina| autor link = Karolina Grodziska| tytuł = Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939)| wydanie = II| wydawca = Wydawnictwo Literackie| miejsce = Kraków| rok = 1987| strony = 131| isbn = 83-08-01428-3}}</ref>.