Cesarz Japonii: Różnice pomiędzy wersjami

 

=== Historia ===

Według japońskich kronik [[Nihon-shoki|Nihonshoki]] i [[Kojiki]], pierwszym cesarzem był Jimmu, który dzięki bogini słońca [[Amaterasu]] i krukowi [[Yatagarasu]] podbił [[Wyspy Japońskie|Archipelag Japoński]] i w 660 roku p.n.e. stał się pierwszym jego władcą. W rzeczywistości władcy plemienni państwa [[Yamato (okres)|Yamato]] dopiero w VI wieku zaczęli umacniać władzę nad zgromadzeniami naczelników [[Klany japońskie|uji]] i nazywać siebie sumeramikoto<ref>{{Cytuj|autor=J. W.Hall|tytuł="Japan from prehistory to modern times"|data=1970}}</ref>, co było równorzędne z tytułem tennō. Chińskie kroniki wymieniają około 100 królestw w państwie nazywanym Wa, która to nazwa utarła się w historiografii koreańskiej i chińskiej jako nazwa Japonii do czasów historycznych . W V wieku natomiast pięciu władców Japonii wysyłało daninę cesarzowi chińskiemu<ref>{{Cytuj|autor=J. W. Hall|tytuł="Japan from prehistory to modern times"|data=1970}}</ref>. W czasie panowania cesarza [[Kōtoku]] (645- 654) rozpoczął się okres reform ery [[Reforma Taika|Taika]]- otwarcie nawiązywano wtedy do kultury chińskiej, czerpano z niej obficie, czego wyrazem były: wznoszenie od 645 r. dworu cesarskiego na wzór [[Dynastia Tang|chiński]] w miejscowości Naniwa, utworzenie ośmiu ministerstw, rozpoczęcie przydziału stołecznej ziemi, rozpowszechnienie się [[Buddyzm|buddyzmu]] i [[Pismo chińskie|pisma chińskiego]], a także sam tytuł cesarski. Dzięki cesarzowi [[Tenji|Tenchi]], wcześniej znanemu jako książę  Naka no Ōe umocniła się pozycja cesarza i samego młodego państwa japońskiego, a cesarze kilkadziesiąt lat później rządzili krajem z nowo wybudowanej stolicy [[Heijō-kyō|Heijō]].