Nikodem Biernacki: Różnice pomiędzy wersjami

Na początku był uczniem swojego ojca Aleksandra, później Włocha Toniniego (kapelmistrz w Czarnym Ostrowie hr. Konstantego Przeździeckiego<ref>Józef Reiss, ''Biernacki Nikodem'', s. 82.</ref> (1782-1856)<ref>''Biernacki A.'' Przezdziecki Konstanty rzerębski (Przerembski) Maksymilian h. Nowina (1782—1856)'' [w] ''Polski Słownik Biograficzny,'' Wrocław - Warszawa - Kraków&nbsp;— Gdańsk - Łódź&nbsp;: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1985, t. ХХIX/1, zeszyt 120, s. 57.</ref>), a następnie [[Moritz Hauptmann|Moritza Hauptmanna]] i [[Ferdinand David|Ferdinanda Davida]] (w [[Lipsk]]u) oraz [[Ludwig Spohr|Ludwika Spohra]] i H. Ernsta (w [[Paryż]]u). Karierę [[wirtuoz]]a rozpoczął już podczas studiów – występował we [[Francja|Francji]], [[Niemcy|Niemczech]], [[Rosja|Rosji]], [[Szwecja|Szwecji]], [[Belgia|Belgii]] i [[Stany Zjednoczone|Ameryce]]. Od 1854 był koncertmistrzem Teatru Wielkiego w Warszawie, solistą Gewandhausu w Lipsku, w latach 1863-64 był nadwornym skrzypkiem [[Maksymilian I (cesarz Meksyku)|cesarza Maksymiliana I]] w [[Meksyk]]u), następnie przez piętnaście lat koncertmistrzem dworu szwedzkiego. Po powrocie do kraju zajmował się m.in. pracą pedagogiczną (w [[Poznań|Poznaniu]]). W 1879 założył szkołę muzyczną w Poznaniu. Następnie był profesorem muzyki w [[Zakład Naukowo-Wychowawczy Ojców Jezuitów w Chyrowie|Gimnazjum OO. Jezuitów w Chyrowie]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Sprawozdanie Dyrekcji Zakładu Naukowo-Wychowawczego OO. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem za rok szkolny 1936/37 | miejsce = Przemyśl | data = 1937 | strony = 9 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=256}}</ref>. Jego dorobek kompozytorski to w większości utwory skrzypcowe, nadto pieśni i utwory kameralne. Zmarł zapomniany w Sanoku<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Nekrologia | czasopismo = [[Myśl (dwutygodnik)|Myśl]] | strony = 80 | data = Nr 10 z 15 maja 1892 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=294689}}</ref>. Został pochowany w części „Matejki Stary” [[Cmentarz Centralny w Sanoku|Cmentarza Centralnego w Sanoku]] (nagrobek został zlikwidowany w latach 70. XX wieku).