Zniesławienie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Poprawa błędu ort. niema -> nie ma
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia odwołania do ustawy; zmiany kosmetyczne
Linia 10:
|typ uprzywilejowany =
}}
'''Zniesławienie''', '''pomówienie''', '''obmówienie''', '''oszczerstwo''' – [[występek]] polegający na pomówieniu innej osoby, grupy osób, instytucji, [[osoba prawna|osoby prawnej]] lub [[Jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej|jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej]] o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w [[opinia publiczna|opinii publicznej]] lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności.
 
== W prawie polskim ==
Linia 23:
[[Europejski Trybunał Praw Człowieka]] wielokrotnie wskazywał na cenzurotwórczą {{styl}} rolę art. 212 w polskim kodeksie karnym, o którego usunięcie od lat apelują organizacje pozarządowe<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.wykresl212kk.pl/dlaczego-trzeba-wykreslic-212-kk/argumenty-za-zniesieniem-212-kk/ |tytuł=Argumenty za zniesieniem art. 212 kk |opublikowany=Kampania społeczna na rzecz zniesienia art. 212 kodeksu karnego|archiwum=http://web.archive.org/web/20121113081412/http://www.wykresl212kk.pl/dlaczego-trzeba-wykreslic-212-kk/argumenty-za-zniesieniem-212-kk|zarchiwizowano=2012—11—13}}</ref>.
 
Naruszenia dóbr osobistych, do których zaliczana jest cześć jednostki, zabrania także [[Kodeks cywilny]] w art. 23 i 24<ref>{{Dziennik Ustaw|20162017|380459}}</ref>.
 
=== Nowelizacja ===
W wyroku [[Trybunał Konstytucyjny|Trybunału Konstytucyjnego]] z dnia 12 maja 2008 r.<ref>{{cytuj stronę| url = http://otk.trybunal.gov.pl/OTK/teksty/otk/2008/SK_43_05.doc | tytuł = WYROK z dnia 12 maja 2008 r. Sygn. akt SK 43/05 | data dostępu = 2015-04-06| autor = Trybunał Konstytucyjny | język = pl}}</ref> stwierdzono, że art. 213 § 2 k.k. w zakresie odnoszącym się do przestępstwa z art. 212 § 2 k.k. w części obejmującej zwrot ''służący obronie społecznie uzasadnionego interesu'' gdy zarzut dotyczy postępowania osób pełniących funkcje publiczne, jest niezgodny z art. 14 oraz art. 54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji. Błąd ten naprawiono nowelizacją<ref>Art. 1 pkt 27 Ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy – Kodeks karny wykonawczy, ustawy – Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw ({{Dziennik Ustaw|rok=2009|numer=206|pozycja=1589}})</ref>, dodając, iż nie tylko nie popełnia przestępstwa ten, którego zarzut służy obronie społecznie uzasadnionego interesu, ale i ten, którego zarzut dotyczy postępowania osoby pełniącej funkcję publiczną.
 
We wcześniejszym wyroku z 2006 roku Trybunał uznał, że ''prasa jest zobowiązana do prawdziwego przedstawiania omawianych zjawisk. Również w doktrynie stwierdza się, że granicą wolności słowa i wolności prasy jest kłamstwo, a oczywistość prymatu prawdy nad fałszem akcentowana jest także w orzecznictwie Sądu Najwyższego, dotyczącym w szczególności prawa do krytyki w środkach masowego komunikowania''<ref>[http://prawo.money.pl/orzecznictwo/trybunal-konstytucyjny/wyrok;z;dnia;2006-10-30,p,10,06,3378,orzeczenie.html ''Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2006'']; [http://prawo.legeo.pl/prawo/1-cr-378-86/?on=03.12.1986 ''Wyrok Sądu Najwyższego z 3 grudnia 1986 r. I CR 378/86 OSNC. 1988. 4. 47'']</ref>.