Ferdinand Čatloš: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Życiorys ==

[[Podpułkownik]] przedwojennej [[Wojsko Czechosłowacji (1918-1938)|armii czechosłowackiej]]. W 1938 roku nawiązał współpracę z księdzem [[Jozef Tiso|Jozefem Tiso]]. Zajmował stanowisko ministra obrony Słowacji. Podczas [[Atak słowacki na Polskę 1939|ataku słowackiego na Polskę w roku 1939]] dowodził [[Armia Polowa „Bernolak”|Armią „Bernolak”]], walczącą u boku [[III Rzesza|Trzeciej Rzeszy]]. Walczył przeciwko [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związkowi Radzieckiemu]].

 

W 1944 roku uznał, że III Rzesza nie będzie stroną zwycięską w wojnie, w związku z tym opracował plan przewrotu i zaprowadzenia dyktatury wojskowej. Junta miałaby zmienić front, opowiadając się po stronie ZSRR, a przeciw III Rzeszy i jej sojusznikom. W szczególności Čatloš liczył na wojnę z [[Królestwo Węgier (1920–1946)|Królestwem Węgier]]. Čatloš pomógł wysłać 4 sierpnia 1944 roku samolot partyzancki do Związku Radzieckiego. Delegacja SNR (Slovenská Národná Rada) dostarczyła w zamian 23 sierpnia jego propozycje ZSRR. Jego plan został jednak przez SNR odrzucony, tak jak kolejne próby zbliżenia się do partyzantki. Kiedy 29 sierpnia wybuchło [[słowackie powstanie narodowe]], urażony Čatloš odwodził rodaków od uczestnictwa w nim<ref name="ngh">{{Cytuj stronę | url = http://www.nogradhistoria.eu/data/files/186782940.pdf | tytuł = A szlovák vezetés külpolitikai törekvései a komáromi tárgyalásoktól 1945-ig | nazwisko = Janek | imię = István | opublikowany = nogradhistoria.eu | język = hu | data dostępu = 2014-12-18}}</ref>. Jego słów posłuchała głównie armia stacjonująca w zachodniej Słowacji, która nie miała informacji o wcześniejszym wybuchu powstania. Pomagał również Niemcom w rozbrojeniu oddziałów w [[Bratysława|Bratysławie]]. Wtedy jednak ponownie zmienił front, uciekając do powstańców. Ci jednak po radiowej konsultacji z prezydentem Czechosłowacji [[Edvard Beneš|Edvardem Benešem]] uznali go za niewiarygodnego i aresztowali<ref>{{Cytuj stronę | url = http://tortenelemportal.hu/2010/08/fustbe-ment-terv-a-szlovak-nemzeti-felkeles/ | tytuł = Füstbe ment terv – a szlovák nemzeti felkelés | nazwisko = Éhn | imię = László | data = 2010-08-30 | opublikowany = tortenelemportal.hu | język = hu | data dostępu = 2014-12-18}}</ref>. Został przekazany partyzantom radzieckim razem z gen. [[Jozef Turanec|Jozefem Turancem]], którzy przewieźli ich samolotem do [[Kijów|Kijowa]], a potem do [[Moskwa|Moskwy]]{{r|ngh}}.

 

W roku 1947 skazany w procesie przez Słowaków na 5 lat więzienia, został przedterminowo zwolniony w 1948 roku. Do końca życia przebywał w mieście [[Martin (Słowacja)|Martin]], gdzie pracował jako urzędnik.

 

{{Przypisy}}