Chengdu J-20: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Historia: aktualizacja
mNie podano opisu zmian
Linia 80:
16 maja 2012 roku do swojego dziewiczego lotu wzbił się drugi prototyp maszyny J-20 oznaczony numerem 2002 a 1 marca 2014 roku trzeci samolot prototypowy o numerze bocznym 2011<ref>''Maiden Flight of Third Chengdu J-20 Prototype'', „Air Forces Monthly”, nr 4 (2014), s. 20, {{ISSN|0955-7091}}</ref>.
 
Myśliwiec wprowadzono do służby w [[Siły Powietrzne Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej|Siłach Powietrznych Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej]] – mimo nierozwiązanych problemów z awaryjnością silników i innymi wadami konstrukcji w marcu 2017 roku<ref name = "służba">{{cytuj stronę | url = http://www.konflikty.pl/aktualnosci/wiadomosci/poczatek-sluzby-j-20/ | tytuł = Chengdu J-20 przyjęty do służby | autor = Łukasz Golowanow |data = 11 marca 2017 |opublikowany = konflikty.pl| data dostępu = 11 marca 2017}}</ref><ref>{{cytuj stronę | url = http://www.scmp.com/news/china/article/2077732/chinas-j-20-stealth-fighter-flies-fighting-forces-says-state-media| tytuł = China’s J-20 stealth fighter joins the People’s Liberation Army air force| autor = Minnie Chan|data = 10 marca 2017 |opublikowany = scmp.com| data dostępu = 11 marca 2017 | język = en}}</ref>.
 
== Konstrukcja ==
Linia 87:
Po obu stronach kadłuba, tuż za kabiną pilota znajdują się prostokątne, ustawione skośnie względem płaszczyzny pionowej kadłuba, wloty powietrza do silników. Są one dość szeroko rozstawione względem silników co sprzyja schowaniu ich turbin, generujących silne echo radarowe. Na kadłubie tuż przed wlotami w ich górnej części umieszczono regulatory przepływu powietrza do wlotów. Dodatkowo zmniejszają one echo radiolokacyjne jakie generują wloty powietrza do silników. W pobliżu wlotów umieszczono również klapy zapobiegające pompażowi silników. Kadłub o trapezowym przekroju z krótszą podstawą. Jego przód posiada poziomą krawędź zmniejszającą echo radiolokacyjne maszyny. Mocno nachylone krawędzie boczne kadłuba również sprzyjają zmniejszeniu echa radarowego. Kroplowa osłona kabiny odchylana w całości do tyłu.
 
Samolot posiada proste, trójpodporowe, chowane podwozie z przednim podparciem. Przednie koło chowa się do wnęki w kadłubie, główne do wnęk po bokach kadłuba. Na kadłubie pomiędzy silnikami umieszczono komorę ze spadochronem hamującym. Nie jest jasne, jakie w J-20silniki zastosowano silnikiw prototypach. Prawdopodobnie były to rosyjskie AL-31F (możliwe jest również, że są to silniki w wersji FN) o ciągu 123 kN lub AL-37FU o ciągu (z dopalaniem) 145 kN lub chińskie WS-10G o ciągu 130 kN. Żaden z nich nie jest na tyle mocny, aby zapewnić dość dużej i ciężkiej konstrukcji (szacunkowa masa samolotu wynosi około 40 ton) jaką jest J-20 odpowiednią prędkość naddźwiękową bez użycia dopalaczy. Dla wersji seryjnej wybrano silniki [[Xi’an WS-15]]<ref name = "służba"/>.
 
Uzbrojenie będzie przenoszone w wewnętrznych komorach uzbrojenia aczkolwiek dość duży prześwit pomiędzy dolną krawędzią kadłuba a ziemią sugeruje również możliwość zastosowania uzbrojenia podwieszanego na zewnętrznych węzłach.
 
{{Przypisy|2}}
 
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==