Innowacja biznesowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
rozszerzenie definicji
wikizacja
Linia 8:
Innowacja biznesowa może dotyczyć przede wszystkim obszarów:
* [[Wizja firmy|wizji firmy]] – strategii i celów korporacji
* [[Technika|techniki]]
** fizycznych cech produktu (innowacja [[Konstrukcja|konstrukcyjna]])
** sposobu wytwarzania produktu (innowacja [[technologia|technologiczna]])
* [[Marketing|marketingu]] i sprzedaży
** zastosowania produktu (nowe zastosowanie lub nowi odbiorcy znanego produktu)
** sposobów dostarczenia korzyści dla użytkowników
*** zakres obsługi (dodatkowe korzyści, np. serwis, finansowanie, [[logistyka]] dostaw)
*** sposób obsługi (zmieniony standard/kultura relacji z nabywcami i użytkownikami)
* organizacji firmy (struktur, [[Proces biznesowy|procesów]], ładu społecznego).
 
== Charakter, zakres i skutki ==
Linia 35:
 
== Modele powstawania ==
W teorii ekonomii ze względu na mechanizm pobudzania do innowacji rozróżniamy trzy typy powstania innowacji: innowacje [[Podaż|podażowe]], [[Popyt|popytowe]] i stymulowane bezpośrednio przez potrzeby.
 
=== Koncepcja popytowa ===
Innowacje popytowe określamy też jako innowacje „ciągnione”, „ssane”, lub stymulowane przez popyt. Stymulowanie innowacji przez popyt polega na tym, że jednostki gospodarcze, dążąc do maksymalizacji zysku za pomocą zaopatrzenia rynku w dobra, których produkcja dotychczas nie była znana albo nie odpowiadała w pełni potrzebom lub była zbyt droga, starają się usunąć te przeszkody w zaspokajaniu potrzeb nabywców dzięki odpowiedniej innowacji. Droga do innowacji może prowadzić w tym wypadku przez podjęcie stosownych badań i dokonanie [[Wynalazek|wynalazku]] odpowiadającego zamówieniu społecznemu, albo na wyszukaniu gotowego już wynalazku, którego rozwinięcie i wdrożenie będzie prowadzić, do innowacji, na którą dostrzeżono popyt. Możliwe jest wreszcie wykorzystanie [[dyfuzja innowacji|dyfuzji innowacji]], to znaczy imitacji rozwiązań już gdzieś zastosowanych.
 
W modelu zbudowanym przez Schmooklera wyznaczono cztery sposoby zaspokajania popytu rynkowego, będącego pierwotnym czynnikiem tworzenia nowych wyrobów. Pierwszy prowadzi do zaspokojenia popytu z użyciem istniejących urządzeń; drugi – z użyciem istniejących technik, a także przez inwestowanie w urządzenia dodatkowe. Dwa pozostałe sposoby są właściwie ścieżkami innowacyjnymi; różnią się między sobą tylko pod względem inwestycji w dziedzinie [[prace badawczo-rozwojowe|badań i rozwoju]]. Wiedza techniczna (według Schmooklera) rozwija się przede wszystkim w kierunkach określonych przez potrzeby człowieka. Głównym czynnikiem przesądzającym o pojawieniu się nowego produktu jest rozwój potencjalnego popytu na takie rozwiązanie.