Komenda wojewódzka Milicji Obywatelskiej: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Stan wojenny w Polsce 1981-1983 – zmieniono link(i) do Stan wojenny w Polsce (1981–1983); zmiany kosmetyczne
Linia 13:
Ścisłe zintegrowanie UB i MO trwało do czasu rozwiązania MBP w grudniu 1954 r. i jego podziału na dwa odrębne resorty. W wyniku przekształceń milicja znalazła się na przełomie 1954 i 1955 r. pod kontrolą [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych PRL|Ministra Spraw Wewnętrznych]]. W wydanych wówczas przepisach określono zasady nadzorowania organów porządku publicznego przez prezydia wojewódzkich rad narodowych, same zaś KW MO weszły bezpośrednio w skład wojewódzkich zarządów spraw wewnętrznych PWRN, gdzie pozostawały do połowy 1958 r.
 
Sieć jednostek terenowych MO dostosowana była do aktualnego podziału administracyjnego, w kraju funkcjonowało wtedy 17 komend wojewódzkich (w [[Białystok|Białymstoku]], [[Bydgoszcz|Bydgoszczy]]y, [[Gdańsk|Gdańsku]]u, [[Katowice|Katowicach]], [[Kielce|Kielcach]], [[Koszalin|Koszalinie]]ie, [[Kraków|Krakowie]], [[Lublin|Lublinie]]ie, [[Łódź|Łodzi]], [[Olsztyn|Olsztynie]]ie, [[Opole|Opolu]], [[Poznań|Poznaniu]], [[Rzeszów|Rzeszowie]], [[Szczecin|Szczecinie]]ie, [[Warszawa|Warszawie]], [[Wrocław|Wrocławiu]]iu i [[Zielona Góra|Zielonej Górze]]), a także dwie komendy równorzędne w miastach wydzielonych (komenda stołeczna w Warszawie i komenda miejska w Łodzi). Na niższym poziomie istniały komendy miejskie, powiatowe i dzielnicowe oraz podlegające im komisariaty i posterunki.
 
Instytucjonalne rozdzielenie milicji i aparatu bezpieczeństwa trwało zaledwie dwa lata. Po zniesieniu [[Komitet do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego|Komitetu do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego]] w jego miejsce w listopadzie 1956 r. przy MSW utworzona została [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|Służba Bezpieczeństwa]]. Na przełomie 1956 i 1957 r. wojewódzkie jednostki UB po przebudowaniu włączono w skład KW MO, podobnych zmian dokonano także na szczeblu powiatowym. Od tej pory lokalni szefowie SB podlegali nominalnie komendantom MO, choć pod względem merytorycznym działalność kontrolowanych przez nich komórek nadzorowana była przez właściwe organy w centrali ministerstwa.
Linia 24:
 
== KW MO w latach 1975–1983 ==
W związku z wprowadzeniem [[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|reformy administracyjnej]] w kwietniu 1975 r. w resorcie powołane zostały specjalne zespoły wojewódzkie mające na celu opracowanie odpowiedniej organizacji SB i MO w terenie. W konsekwencji tych działań od czerwca na szczeblu wojewódzkim funkcjonowało 49 urzędów utworzonych poprzez przekształcenie wcześniej istniejących struktur i wydzielenie z nich 32 nowych KW MO (w [[Biała Podlaska|Białej Podlaskiej]], [[Bielsko-Biała|Bielsku-Białej]], [[Chełm|Chełmie]]ie, [[Ciechanów|Ciechanowie]], [[Częstochowa|Częstochowie]], [[Elbląg|Elblągu]]u, [[Gorzów Wielkopolski|Gorzowie Wielkopolskim]], [[Jelenia Góra|Jeleniej Górze]], [[Kalisz|Kaliszu]]u, [[Konin|Koninie]]ie, [[Krosno|Krośnie]], [[Legnica|Legnicy]], [[Leszno|Lesznie]], [[Łomża|Łomży]], [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]], [[Ostrołęka|Ostrołęce]], [[Piła (miasto)|Pile]], [[Piotrków Trybunalski|Piotrkowie Trybunalskim]], [[Płock|Płocku]]u, [[Przemyśl|Przemyślu]]u, [[Radom|Radomiu]]iu, [[Siedlce|Siedlcach]], [[Sieradz|Sieradzu]]u, [[Skierniewice|Skierniewicach]], [[Słupsk|Słupsku]]u, [[Suwałki|Suwałkach]], [[Tarnobrzeg|Tarnobrzegu]]u, [[Tarnów|Tarnowie]], [[Toruń|Toruniu]], [[Wałbrzych|Wałbrzychu]]u, [[Włocławek|Włocławku]] i [[Zamość|Zamościu]]). Dodatkowo zlikwidowano dwie komendy równorzędne w Warszawie i Łodzi (z tym że dla województwa warszawskiego pozostawiono nazwę komenda stołeczna).
 
Niższy stopień terenowy Milicji Obywatelskiej tworzyły od tej pory komendy miejskie (w miastach wojewódzkich oraz w miastach liczących powyżej 30 tys. mieszkańców), komendy dzielnicowe (w miastach wojewódzkich podzielonych na dzielnice administracyjne), komisariaty (w byłych miastach powiatowych oraz w miastach liczących powyżej 20 tys. mieszkańców) i posterunki (w gminach oraz w miastach liczących do 20 tys. mieszkańców).
Linia 73:
Przełom lat 70. i 80. był okresem dalszego rozwoju organizacyjnego KW MO dotyczącego przede wszystkim komórek aparatu bezpieczeństwa (zorganizowano wtedy m.in. wydziały IIIA / V ds. ochrony gospodarki oraz inspektoraty I ds. wywiadu, a także przejęto od MO inspektoraty ochrony przemysłu). Jedną z poważniejszych reform była reaktywacja w listopadzie 1981 r. pionu polityczno-wychowawczego, na jego czele stanęli zastępcy komendantów nadzorujący wydziały szkolenia i nowo utworzone wydziały polityczno-wychowawcze.
 
Po wprowadzeniu [[Stan wojenny w Polsce 1981-1983(1981–1983)|stanu wojennego]] trwał proces odtwarzania pionu SB w terenie, który od 1975 r. istniał wyłącznie na poziomie wojewódzkim (wyjątkowo przy nielicznych niższych jednostkach milicji funkcjonowały grupy operacyjne podlegające właściwym wydziałom KW MO). Na mocy zarządzenia nr 6 ministra z 23 stycznia 1983 r. w województwach utworzone zostały rejony, do których przydzielono odpowiednie komendy miejskie i dzielnicowe oraz komisariaty. Od kwietnia w większości z nich ponownie umiejscowiono struktury Służby Bezpieczeństwa.
 
Komendy wojewódzkie MO i jednostki im podległe funkcjonowały do czasu wejścia w życie ustawy z 14 lipca 1983 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych. Zgodnie z nowymi przepisami terenowymi ekspozyturami MSW stały się od 1 sierpnia [[Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych|wojewódzkie urzędy spraw wewnętrznych]] (i stołeczny urząd w Warszawie), rejonowe, miejskie i dzielnicowe urzędy spraw wewnętrznych oraz komisariaty i posterunki. Ponadto zmieniono tytulaturę, w miejsce komendantów milicji wprowadzając szefów urzędów (oprócz komisariatów i posterunków), podobnie postąpiono także w stosunku do ich zastępców. Powyższe przekształcenia nie wpłynęły jednak na zakres działania struktur, które w dalszym ciągu wykonywały zadania z dziedziny ochrony bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego.