Filip II Habsburg: Różnice pomiędzy wersjami

Filip II zlecił służącemu królowej Bony, Gian Lorenzo Pappacodzie, zamordowanie polskiej królowej i sfałszowanie testamentu. Jak realcjonuje Julian Bartoszewicz: "Pappacoda przekupił lekarza Jana Antonia z Maceraty, aby w lekarstwie otruł królową. Pappacoda pozbył się sztucznie i lekarza. Bona według zwyczaju kazała Janowi wypić połowę lekarstwa; lekarz je wypił w nadziei, że antidotum, które sobie przygotował, łatwo skutki trucizny zniszczy. Pappacoda nie odstępował ich wtedy obojga ani na krok i nie wypuścił lekarza z komnaty, w której się odbywała tragedia"<ref>{{Cytuj|autor=Eugeniusz Gołębiowski|tytuł=Zygmunt August|data=Wyd. "Czytelnik", Warszawa 1977, s. 284}}</ref>. Za zgładzenie polskiej królowej Pappacoda otrzymał od Filipa II wielkie dary i dożywotnią pensję. Filip II pisał do księcia Alby: "Przez śmierć królowej polskiej wywiązałem się z obietnicy uczynionej dworowi króla J.M. Katolickiego..."<ref>{{Cytuj|autor=Zygmunt Gołębiowski, op.cit.|tytuł=|data=}}</ref>. Filip II nadał płatnemu mordercy, Pappacodzie tytuł margrabiego Capurso jako "zadatek tego, co by chciał dla niego uczynić, gdyż nie był w możności wynagrodzenia go stosownie do zasług, choćby mu nawet jedno ze swych królestw ofiarował...". Na mocy sfałszowanego testamentu królowej Bony Filip II hiszpański stał się głównym legatariuszem zmarłej. Jemu przypadły w dziedzictwie księstwa Bari i Rossano oraz dobra Modunio i Pali. Filip II zawłaszczył też przede wszystkim sumę 430 000 dukatów gotowizny (tzw. sumy neapolitańskie), którą pożyczyła mu Bona. Wielokrotnie o nie upominały się polskie sejmy.