Tajne Archiwum Państwowe Fundacji Pruskiego Dziedzictwa Kulturowego: Różnice pomiędzy wersjami

Początki archiwum sięgają roku 1282 gdy w Brandenburgii rządzili margrabiowie brandenburscy<ref name=gsta/>. Za panowania [[Joachim II Hektor|Joachima II]] (XVI wiek) archiwum zostało podporządkowane kanclerzowi<ref name=potop>http://www.potop.bydgoszcz.pl/archivalien/2005-02-27%20Tajne%20Archiwum%20Pruskie.pdf</ref>. W roku 1598 po raz pierwszy w historii na stanowisko archiwisty został mianowany Erazm Langenhain. Połączył on zespoły w repozyturach<ref name=potop/>, dzięki czemu archiwum zaczęło pracować autonomicznie<ref name=gsta/>. OdPodczas panowania królów [[Fryderyk Wilhelm I Pruski|Fryderyka Wilhelma I]], [[Fryderyk II Wielki|Fryderyka II Wielkiego]] i [[Fryderyk Wilhelm II Pruski|Fryderyka Wilhelma II]] wiele dokumentacji włączano do archiwum gabinetowego. Po rozwiązaniu tajnej kancelarii dokumenty te przeszły do archiwum departamentu spraw zagranicznych. W tym czasie stanowisko szefa ministrów piastował [[Christian von Haugwitz]]<ref name=potop/>. Nadał on<ref name=potop/> w roku 1803<ref zaczętoname=potop/> używaćdla archiwum nazwynazwę '''Tajne Archiwum Państwowe'''. Wtedy też włączono do niego Tajne Archiwum Ministerialne ({{niem.|Geheimes Ministerialarchiv}}). W połowie XIX wieku powstało archiwum centralne i obejmowało ono cały obszar państwa pruskiego. Było ono wówczas podporządkowane prezesowi ministrów<ref name=potop/>. Po I wojnie światowej pod naciskiem ówczesnego premiera [[Otto Braun]]a zdecydowano się na budowę nowej siedziby<ref name=potop/>. Od roku 1923 instytucja mieści się przy ulicy Archivstraße 12/14 w [[Berlin|berlińskiej]] dzielnicy [[Dahlem (dzielnica Berlina)|Dahlem]]<ref name=gsta/>.