Robert Michels: Różnice pomiędzy wersjami

▲Urodził się w Kolonii jako syn milionera. Studiował historię i ekonomię w Paryżu, Monachium, Lipsku i Halle. Zrezygnował jednak z prowadzenia życia jak jego ojciec i w 1903 roku przyłączył się do socjaldemokracji. Ten fakt przysporzył mu kłopotów w uniwersyteckiej karierze. W tym też roku kandydował do Reichstagu z ramienia SPD. Wtedy też zaprzyjaźnił się z Różą Luksemburg i Karolem Kautskym. Sprzeciwienie się tendencjom do dryfowania swej partii w stronę realizowania oczekiwań burżuazji, spowodowało, że w szeregach SPD zyskał wielu adwersarzy. Duży wpływ wywarła na niego znajomość z Georges’em Sorelem, gdyż zaczął przyjmować jego poglądy i stał się zwolennikiem rewolucyjnego syndykalizmu. Dlatego też między innymi wystąpił ze zbyt dla niego umiarkowanej SPD. Przyjaźnił się z Maxem Weberem i Wernerem Sombartem. Poświęcił jednak swoją karierę akademicką w Niemczech na ołtarzu socjalizmu, gdyż polityczne zaangażowanie Michelsa spowodowało, że na uniwersytecie w Marburgu odrzucona została jego praca habilitacyjna. W 1907 roku przeniósł się do Włoch i jako Privatdozent wykładał ekonomię na uniwersytecie w Turynie. W 1913 roku uzyskał włoskie obywatelstwo, by w 1914 roku otrzymać profesurę w Bazylei, gdzie wykładał przez następne 15 lat. W październiku 1922 roku, zaraz po marszu Mussoliniego na Rzym, wstąpił do [Partito Nazionale Fascista]. W 1928 roku powołany został przez Mussoliniego na wzorowy faszystowski uniwersytet w Perugii. Swe ostatnie dni życia spędził w Rzymie. Bibliografia jego prac, sporządzona przez wdowę Giselę Michels-Lindner, liczy 731 pozycji i są to między innymi: ''Socjologia partii politycznych''; ''Historia marksizmu we Włoszech''; ''Problemy filozofii społecznej''; ''Imperializm włoski''; ''Socjalizm i faszyzm we Włoszech''; ''Psychologia masowych ruchów antykapitalistycznych''; ''Socjologia jako nauka społeczna''; ''Wielcy mężowie. Studia charakterologiczne''; ''Teoria ubożenia''; ''Moralność w liczbach? Krytyka statystyki moralnej''; ''Polityka ludnościowa''; ''Przesunięcia w klasach rządzących po wojnie''. O tym jak bardzo w innych krajach szanowana była jego naukowa kompetencja, świadczy choćby ten fakt, że w 1931 roku zlecono mu zredagowanie dla renomowanej amerykańskiej ''Encyclopaedia of the Social Sciences'' haseł „autorytet”, „intelektualiści”, „konserwatyzm”.