'''Clemente Domínguez y Gómez''' (ur. [[23 maja]] [[1946]] w [[Sewilla|Sewilli]], zm. [[22 marca]] [[2005]] w El Palmar de Troya) – mistyk chrześcijański, papież [[Kościół Palmariański|Kościoła Palmariańskiego]] jako '''Grzegorz XVII''' w latach 1978-20051978–2005.
== Życiorys ==
Clemente Domínguez y Gómez od [[1969]] r. był blisko związany z ośrodkiem religijnym w [[El Palmar de Troya]]; ośrodek ten miał być według wiernych miejscem objawień [[Najświętsza Maria Panna|maryjnych]] od [[1968]]. Także Domínguez ogłaszał, że był świadkiem objawień Maryi (po raz pierwszy [[30 września]] 1969), pod wpływem których uznał za [[herezja|heretycką]] politykę reform Kościoła katolickiego po [[Sobór watykański II|SoborzeII Watykańskimsoborze IIwatykańskim]]. Przez pewien czas pozostawał pod wpływem [[arcybiskup]]a [[Marcel Lefebvre|Marcela Lefebvre'aLefebvre’a]]. Według świadectw swoich zwolenników był [[stygmat (religia)|stygmatykiem]].
Także pod wpływem wizji maryjnych założył w [[1975]] własny zakon, karmelitów Świętego Oblicza (''Orden de los Carmelitas de la Santa Faz''). W t.r. przyjął imię brata Fernando oraz święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa [[wietnam]]skiego [[Pierre Martin Ngô Đình Thục|Petera Ngô Đình Thục]]; ten sam duchowny udzielił Dominguezowi kilka dni później sakry biskupiej. Jednocześnie wyświęcono kilku jego zwolenników. Za samowolne dokonanie święceń arcybiskup Ngô Đình Thục został ukarany [[ekskomunika|ekskomuniką]].
W maju [[1976]] Clemente Domínguez stracił wzrok w wypadku samochodowym; nie przerwało to jednak jego wizji religijnych. W jednym z objawień miał mu się ukazać [[Jezus Chrystus|Chrystus]] w towarzystwie [[św. Piotr]]a i [[Paweł z Tarsu|św. Pawła]]; pod wpływem tej wizji Domínguez ogłosił się wikariuszem Chrystusa na ziemi i następcą [[Paweł VI|papieża Pawła VI]]. Po śmierci Pawła VI ([[6 sierpnia]][[1978]]) przyjął imię '''Grzegorza XVII''' i został koronowany [[15 sierpnia]][[1978]] roku w [[Sewilla|Sewilli]] przez mianowanych przez siebie kardynałów.
Jako papież stanął na czele tzw. [[Kościół Palmariański|Kościoła Palmariańskiego]] i rezydował w [[El Palmar de Troya|Palmar de Troya]]. Miał około 2000 zwolenników (w tym około 60 księży), kaplice także poza Hiszpanią (w Wielkiej Brytanii i Ameryce Łacińskiej). Stworzył dwa nowe dogmaty -– "o„o niepokalanym poczęciu św. Józefa"Józefa” oraz "o„o cielesnej obecności Matki Boskiej w [[Eucharystia (sakrament)|Eucharystii]]"”. Obłożył [[ekskomunika|ekskomuniką]] rezydujących w Watykanie [[Jan Paweł I|Jana Pawła I]] i [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] oraz wyklął króla [[Hiszpania|Hiszpanii]] [[Jan Karol I Burbon|Jana Karola]]. Kanonizował między innymi generała [[Francisco Franco|Franco]], admirała [[Luis Carrero Blanco|Carrero Blanco]], [[Jose Antonio Primo de Rivera|Jose Antonia Prima de Riverę]] oraz [[Krzysztof Kolumb|Krzysztofa Kolumba]]. Według wiary swoich zwolenników miał być ostatnim papieżem i ponieść śmierć męczeńską na krzyżu około [[2015]] w [[Jerozolima|Jerozolimie]]. Proroctwo się nie spełniło -– zmarł w marcu [[2005]] w Palmar de Troya. Jego następcą został [[Manuel Corral]], który przyjął imię Piotra II.
Imię '''Grzegorza XVII''' przybrał w 1968 także inny samozwańczy papież, Kanadyjczyk [[Gaston Tremblay]].
