Po śmierci Aleksandra ([[323 p.n.e.]]) jego zdobycze zostały rozdzielone między wodzów macedońskiej armii (tzw. [[diadochowie|diadochów]]). Macedonia wraz z Grecją i krajami sąsiednimi przypadła [[Antypater (wódz macedoński)|Antypatrowi]], który jednak zmarł w [[319 p.n.e.]] wyznaczając na swego następcenastępcę [[Poliperchon|Polyperchona]]. Syn Antypatra, [[Kassander]], niepogodzony z tą decyzją, sprzymierzył się z diadochami [[Antygon I Jednooki|Antygonem]], [[Ptolemeusz I Soter|Ptolemeuszem]] i [[Lizymach]]em i w wyniku walk przejął władzę. W [[316 p.n.e.]] rozkazał zamordować wdowę po Aleksandrze Wielkim [[Roksana (żona Aleksandra)|Roksanę]], a w [[309 p.n.e.]] jej małoletniego syna [[Aleksander IV Macedoński|Aleksandra IV]]. Po śmierci Kassandra w [[298 p.n.e.]] rozgorzały walki o dominację w Grecji i Macedonii, toczone między [[Demetriusz I Poliorketes|Demetriosem]], Lizymachem i [[Pyrrus]]em, królem [[Epir]]u. Po kilku zmianach na tronie i najeździe [[Galatowie|Galów]] Macedonia znalazła władcę w osobie [[Antygon II Gonatas|Antygona Gonatasa]], syna Demetriosa, wnuka Antygona Jednookiego.
