Podatek dochodowy od osób fizycznych: Różnice pomiędzy wersjami

Gdy brak jest przesłanek do przyporządkowania obowiązku podatkowego kryteriom rezydencji, stosuje się przyporządkowanie według '''zasady źródła''', tj. według miejsca osiągania dochodów i konstrukcję tzw. '''ograniczonego obowiązku podatkowego'''. Podatnikami podatku dochodowego mogą być zatem i osoby fizyczne niemające miejsca zamieszkania ani stałego pobytu na obszarze Polski, ale tutaj osiągające dochody. Ograniczony obowiązek podatkowy polega na tym, iż osoba fizyczna niemająca na terytorium RP miejsca zamieszkania podlega opodatkowaniu od dochodów uzyskanych na jej obszarze na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów uzyskiwanych w Polsce (np. z tytułu [[dywidenda|dywidend]], [[kontraktKontrakt menadżerskimenedżerski|kontraktów menedżerskich]]). Takie szerokie określenie polskiej jurysdykcji podatkowej może doprowadzić do podwójnego opodatkowania tych samych dochodów osiąganych przez jedną osobę w państwie miejsca zamieszkania i w państwie źródła przychodów. Podwójnemu opodatkowaniu dochodów osób fizycznych zapobiegać mają z jednej strony postanowienia wewnętrznego prawa podatkowego, z drugiej strony natomiast umowy międzynarodowe o unikaniu podwójnego opodatkowania. Obecnie na świecie są stosowane następujące metody w celu uniknięcia tego niekorzystnego dla podatnika zjawiska:

Specjalną kategorię podatników stanowią też '''[[ułomnaJednostka osobaorganizacyjna prawnanieposiadająca osobowości prawnej|spółki nieposiadające osobowości prawnej]]'''. Spółki tego typu stanowią tzw. '''pośrednie podmioty podatkowe''', które co prawda wypracowują dochód, ale nie ciąży na nich obowiązek podatkowy. Dlatego też podatnikiem nie jest spółka nie posiadająca osobowości prawnej, lecz osoby fizyczne będące [[wspólnik]]ami. Obliczanie podatku w takich podmiotach przebiega w dwóch fazach: w pierwszej ustala się dochód spółki, w drugiej ustala się dochód wspólnika z udziału w spółce, przy założeniu iż dochód (strata) wspólnika jest proporcjonalny do jego udziału w spółce, a w przypadku braku ustaleń odnośnie do udziałów, iż udziały wspólników są równe.

* [[Kapitał (ekonomia)|kapitały]] pieniężne i prawa majątkowe (za przychody z kapitałów pieniężnych ustawodawca nakazuje uważać m.in. odsetki od pożyczek, wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach wartościowych, dywidendy czy przychody z tytułu udziału w dochodach [[fundusz inwestycyjny|funduszy powierniczych]] oraz przychody z odpłatnego przeniesienia tytułu własności udziałów w spółkach, akcji oraz innych [[Papier wartościowy (prawofinanse)|papierów wartościowych]]; natomiast za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych, w tym również z odpłatnego ich zbycia);

'''Przychodem''' są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym '''[[pieniądz]]e''' i '''wartości pieniężne''' oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych '''[[świadczenie|nieodpłatnych świadczeń]]'''. W przypadku pozarolniczej działalności gospodarczej przychodem są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Na przedsiębiorcach ciąży obowiązek podatkowy od kwot należnych z tytułu prowadzonej działalności, bez uzyskania rzeczywistego przychodu. W przypadku nieruchomości odstąpionych bezpłatnie do używania innym osobom – przychodem jest tzw. wartość czynszowa, a więc równowartość czynszu, jaki podatnik otrzymałby w razie zawarcia umowy najmu lub dzierżawy nieruchomości. Przychodem natomiast z zamiany rzeczy i [[prawa majątkowe|praw majątkowych]] jest zamieniana rzecz lub prawo majątkowe o wyższej wartości, pomniejszona o [[Koszt (ekonomia)|koszty]] zamiany.

Wszystkie dochody kapitałowe (np. [[odsetki]] z [[Depozyt bankowy|lokat bankowych]], zyski ze sprzedaży [[akcjaAkcja (prawofinanse)|akcji]]) są oprocentowane według 19% stawki podatkowej, przy czym w niektórych przypadkach możliwe jest uwzględnienie kosztów uzyskania przychodów.