Gąsienicowa Turnia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne red.
Linia 22:
'''Gąsienicowa Turnia''' ([[język słowacki|słow.]] ''Gąsienicova turnia'', [[język niemiecki|niem.]] ''Gąsienica-Turm'', [[język węgierski|węg.]] ''Gąsienica-torony''<ref name=WET>{{Cytuj książkę |imię=Zofia |nazwisko= Radwańska-Paryska |imię2=Witold Henryk |nazwisko2= Paryski|tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska|miejsce=Poronin|wydawca= Wyd. Górskie|rok=2004 |isbn = 83-7104-009-1}} </ref>) – niewybitne, skaliste wzniesienie w [[wschodnia grań Świnicy|wschodniej grani Świnicy]] w [[Tatry Wysokie|Tatrach Wysokich]]. Ma cztery wierzchołki o wysokościach w kierunku od zachodu na wschód: 2266 m, 2279 m, 2279 m, 2276 m<ref name=Mapa>{{Cytuj książkę|tytuł= Orla Perć. Mapa 1:5000 |miejsce=Kraków |rok=2005/2006|wydawca= Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka |isbn= 83-87873-42-X}}</ref> (''[[Wielka encyklopedia tatrzańska]]'' podaje 2280 m<ref name=WET/>). Od sąsiedniej [[Niebieska Turnia|Niebieskiej Turni]] oddziela je [[Niebieska Przełączka Wyżnia]] (2253 m), a od [[Świnica|Świnicy]] [[Gąsienicowa Przełączka]] (2260 m), [[Świnicka Kopa]] (2298 m) i [[Świnicka Szczerbina Wyżnia]] (2295 m)<ref name=Mapa/>.
 
Nazwa pochodzi od [[Dolina Gąsienicowa|Doliny Gąsienicowej]], nad którą się wznosi. Północne stoki Gąsienicowej Turni opadają do [[Mylna Kotlinka|Mylnej Kotlinki]] w najwyższym piętrze tej doliny, zaś południowe do polodowcowego kotła [[Dolinka pod Kołem|Dolinki pod Kołem]] (górne piętro [[Dolina Pięciu Stawów Polskich|Doliny Pięciu Stawów Polskich]]). Górna część tych stoków, zarówno z południowej, jak i północnej strony, to strome [[ściana (geomorfologia)|ściany]], w których znajdują się [[droga wspinaczkowa|drogi wspinaczkowe]]. Stokami południowymi, sporo poniżej wierzchołków, prowadzi czerwony szlak turystyczny z [[Kasprowy Wierch|Kasprowego Wierchu]] na [[Zawrat]]. Powyżej szlaku, w pobliżu wierzchołków, znajdują się dwie niewielkie jaskinie: [[Świnicka Koleba]] i [[Świnicka Koleba Niżnia]]<ref name="whp" />.
 
Latem pierwszymi znanymi zdobywcami byli [[Stefania Klemensiewicz|Stefania Wieniewska]] (później Klemensiewiczowa) z [[Zygmunt Klemensiewicz (fizyk)|Zygmuntem Klemensiewiczem]] i [[Roman Kordys|Romanem Kordysem]] 1 sierpnia 1907 roku. Zimą pierwszego wejścia dokonali [[Mariusz Zaruski]], [[Henryk Bednarski (taternik)|Henryk Bednarski]], [[Jerzy Cybulski]], [[Józef Lesiecki]], Stefan Mazurkiewicz i [[Stanisław Zdyb]] 3 marca 1910 roku<ref name=whp>{{Cytuj książkę |nazwisko=Paryski |imię=Witold Henryk |autor link=Witold Henryk Paryski |tytuł=Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część I. Liliowe – Mały Kościelec |data=1951 |wydawca=Sport i Turystyka |miejsce=Warszawa}}</ref>.