Komitet Obrony Robotników: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
linki zewnętrzne, jęz., Poczekalnia DNU |
Andrzei111 (dyskusja | edycje) m Wycofano edycje użytkownika 81.200.23.228 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Michał Sobkowski. |
||
Linia 1:
'''Komitet Obrony Robotników''' – polska organizacja [[Opozycja (polityka)|opozycyjna]] działająca od września 1976 do września 1977, sprzeciwiająca się polityce władz [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]], niosąca pomoc osobom represjonowanym w wyniku wydarzeń [[Czerwiec 1976|Czerwca 1976]], przede wszystkim w [[Wydarzenia radomskie|Radomiu]] i [[Ursus (Warszawa)|Ursusie]], a także w [[Płock]]u. Po częściowym spełnieniu jej postulatów przez władze PRL przekształciła się w [[Komitet Samoobrony Społecznej „KOR”]].
== Geneza ==
Powstanie Komitetu Obrony Robotników poprzedziła akcja pomocy osobom represjonowanym w Ursusie organizowana przez środowisko tzw. Gromady Włóczęgów działającej przy [[1 Warszawska Drużyna Harcerska im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka|1 Warszawskiej Drużynie Harcerskiej im. Romualda Traugutta Czarna Jedynka]], któremu przewodził [[Antoni Macierewicz]], i młodszych działaczy [[Klub Inteligencji Katolickiej|Klubu Inteligencji Katolickiej]] w Warszawie (m.in. [[Henryk Wujec]]) wspieranych także przez inne osoby, w tym przede wszystkim [[Jan Józef Lipski|Jana Józefa Lipskiego]]. Pomoc ta polegała na zbiórce pieniędzy dla osób pozbawionych pracy i członków ich rodzin, koordynowaniu pomocy adwokackiej i lekarskiej dla osób represjonowanych. Symbolicznym jej początkiem był udział w tzw. I procesie ursuskim (16–17 lipca 1976 w Warszawie), w czasie którego nawiązano kontakt z rodzinami sądzonych robotników. Od września 1976 poza Ursusem uczestnicy akcji pomocy działali także w Radomiu.
| |||