Bogusław Radziwiłł: Różnice pomiędzy wersjami

|tytuł =

|dynastia =

|data urodzenia = [[3 maja]] [[1620]]

|miejsce urodzenia = [[Gdańsk]]

== Życiorys ==

=== Dzieciństwo oraz młodość ===

 

W 1623 roku matka wywiozła syna do [[Państwo Lichtenberg|Lichtenberga]] we [[Frankonia|Frankonii]], co stanowiło pogwałcenie umów zawartych z prawnym opiekunem Bogusława. Krzysztof Radziwiłł interweniował i Elżbieta Zofia, wówczas już żona [[Księstwo Saksonii-Lauenburga|księcia sasko-lauenburskiego]] Juliusza Henryka, wróciła z dziećmi przez [[Czechy]] do [[Polska|Polski]]. W 1628 roku młody Bogusław Radziwiłł został przedstawiony królowi [[Zygmunt III Waza|Zygmuntowi III Wazie]]. Z [[Warszawa|Warszawy]] przez Sielec, Bielice, Jaszuny Bogusław wraz z rodziną przybył do Wilna, gdzie 22 sierpnia 1628 roku został oddany pod opiekę stryja, Krzysztofa Radziwiłła, a na jego życzenie przekazany na wychowanie ciotce, Annie z Kiszków Radziwiłłowej. W tym czasie przebywał w jej majątku w Dolatyczach. Jego nauczycielem został pastor Paweł Demitrowicz. W grudniu 1628 roku [[Daniel Naborowski]] przywiózł Bogusława do [[Kiejdany|Kiejdan]] z uwagi na zagrożenie [[epidemia|epidemią]] na [[Polesie|Polesiu]]. Nauczycielami młodego księcia zostali w tym czasie pastor Krzysztof Minwid i dyrektor miejscowej szkoły zborowej Jan Domazovius. W grudniu 1629 roku Bogusław Radziwiłł opuścił [[Kiejdany]] i wrócił na wychowanie do ciotki. W 1631 roku Bogusław wraz ze stryjem brał w [[Warszawa|Warszawie]] udział w obradach [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu]], podczas których pozwolono mu zabrać głos w obecności króla. W latach 1633–1634 powrócił na nauki do Wilna, później przeniósł się ponownie do Kiejdan. W 1635, podczas toczącej się wojny polsko-szwedzkiej, Bogusław Radziwiłł został zabrany przez Krzysztofa Radziwiłła do [[Inflanty|Inflant]]. Podczas pobytu na wojnie uczestniczył w życiu obozowym wojska. W listopadzie 1635 roku Bogusław przyjechał do Birż, gdzie został uczniem architekta fortyfikacji twierdzy, Grzegorza Pirkena. 5 marca 1636 roku młody Radziwiłł wyjechał do Wilna i został [[dworzanin]]em [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]]. W związku z tym wydarzeniem sprawowana nad nim [[kuratela]] Krzysztofa Radziwiłła została zdjęta i rozpoczęła się samodzielna kariera księcia. Na początku drogi politycznej otrzymał [[starostwo]] poszyrwinckie.

W 1652 roku nie wziął udziału w wyprawie pod [[Batoh]] (która skończyła się klęską wojsk Rzeczypospolitej), gdyż prowadził spór z księdzem Janem Uszyńskim, [[proboszcz|plebanem]] [[Węgrów|węgrowskim]], przed [[trybunał]]em w [[Piotrków Trybunalski|Piotrkowie]]. Dopiero w 1653 roku na polecenie króla Bogusław Radziwiłł przybył do [[Lwów|Lwowa]] i brał udział razem z Janem II Kazimierzem w podróży na [[Podole]], do [[Żwaniec|Żwańca]]. W kolejnym roku wysłał swoich pełnomocników na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|sejm]] [[Rzesza|Rzeszy]] w [[Ratyzbona|Ratyzbonie]], na którym zamierzał bronić praw Radziwiłłów do tytułu książęcego. W 1652 roku był posłem na sejmie Rzeczypospolitej w Warszawie, na którym klient Radziwiłłów, [[Władysław Siciński|Siciński]], wstrzymał obrady, nie dopuszczając do ich kontynuowania.

 

{{clear}}

[[Plik:Sébastien Bourdons-Karl X Gustav.jpg|thumb|[[Karol X Gustaw]], król szwedzki, któremu Bogusław Radziwiłł 31 grudnia 1655 roku w [[Pasłęk]]u oddał się pod komendę podczas Potopu]]

Po abdykacji ostatniego Wazy Bogusław Radziwiłł uczestniczył w [[Sejm konwokacyjny|konwokacji]] jako poseł ziemi bielskiej i członek rady [[Interrex (Polska)|interrexa]]. Był także posłem Rzeczypospolitej do Wielkiego Elektora i ponownie występował w interesie protestantów. Podczas elekcji 1669 roku Bogusław Radziwiłł wraz z Michałem Kazimierzem Radziwiłłem starli się w rywalizacji politycznej z rodem Paców. Podczas burzliwych obrad doszło nawet do zgłoszenia kandydatury księcia Bogusława na elekta przez część województw litewskich pod warunkiem, że przejdzie na [[katolicyzm]]. Ostatecznie jednak działania posłów z Korony i biskupów przesunęły szalę zwycięstwa na korzyść [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]]. Po tych wydarzeniach Bogusław Radziwiłł udał się do Prus Książęcych i na Warmię. Przygotowywał plany polityczne przeciw wzrostowi potęgi Paców, szykował się do podróży na sejmik elekcyjny do [[Brańsk]]a, gdzie spodziewał się zostać obrany posłem. Nie doczekał jednak tego ostatniego wydarzenia, gdyż trzy dni przed wyjazdem na Podlasie, podczas polowania na [[Kuropatwa zwyczajna|kuropatwy]] pod Królewcem, 31 grudnia 1669 roku nagle zmarł rażony [[udar mózgu|apopleksją]]. Jego następcą na urzędzie namiestnika generalnego Prus Książęcych został ostatni [[biskup]] [[Kamień Pomorski|kamieński]], książę [[Ernest Bogusław von Croy]].

 

 

== Genealogia ==

|18=Jan Tomicki

|19=Barbara Potulicka

|21= Aleksandra Olelkowicz Słucka

|22=[[Jan Amor Tarnowski]]