Masakra w Dajr Jasin: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Aktualizacja linków zewnętrznych |
m →Masakra ludności: bot poprawia martwe linki zewnętrzne |
||
Linia 37:
Po wycofaniu się oddziału Palmach, w wiosce doszło do masakry ludności cywilnej. Oficer wywiadu Palmach, Meir Pa'il, obserwował przebieg wydarzeń. Przedstawił on później szczegółowy raport: „''Odstępcy z Irgunu i Lehi okradali wieś. Kradli wszystko: kurczaki, zestawy radiowe, cukier, pieniądze, złoto i wiele więcej ... Wszyscy dysydenci chodzili po wsi brudni od krwi i dumni z liczby osób, które zabili. Ich brak wykształcenia i inteligencji w porównaniu do naszych żołnierzy był oczywisty ... W jednym z domów w centrum wsi zebrali około 200 kobiet i małych dzieci. Kobiety siedziały cicho, nie odzywając się ani słowem. Kiedy przyjechałem, dowódca wyjaśnił, że zamierzają wszystkich ich zabić. Ale wieczorem usłyszałem, że kobiety zostały odtransportowane i przekazane w [[Morasza (osiedle)|Morasza]]''”{{odn|Morris|2004|s=238}}. Około godz. 14:00 do wsi przyszli mieszkańcy sąsiedniej żydowskiej osady Giwat Sza'ul, którzy zdołali powstrzymać bojowników Irgunu i Lehi od dalszego zabijania<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.youtube.com/watch?v=PKLucDqEeKA | tytuł = Wywiad z Meir Pa'il | data dostępu = 2014-10-13 | autor = | opublikowany = 1998 | praca = BBC | data = | język = en}}</ref>. „''Tłum ludzi z Giwat Sza'ul ... większość z nich religijna, wszedł do wsi i zaczął krzyczeć: złodzieje, mordercy. Czemu ich mordujecie? Byli Żydami cheredi. Jest to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jaką mogę powiedzieć o Żydach cheredi. Ci ludzie z Giwat Sza'ul stopniowo zbliżyli się i weszli do wioski, a ludzie z Irgunu i Legi nie mieli wyjścia, musieli się zatrzymać. To było około 14:00 lub 15:00. Następnie Irgun i Lehi zgromadzili około 250 ludzi, w większości kobiet, dzieci i osób starszych, w budynku szkolnym. Później budynek stał się Domem Chabadu. Oni debatowali, co z nimi zrobić. Było dużo krzyku. Dysydenci krzyczeli: Niech wysadzą budynek szkoły z nimi wszystkimi. A ludzie z Giwat Sza'ul krzyczeli: złodzieje i mordercy, nie róbcie tego. W końcu załadowali więźniów na cztery ciężarówki i zawieźli ich do arabskiej dzielnicy Jerozolimy, w pobliżu [[Brama Damasceńska|Bramy Damasceńskiej]] ... To było w piątek po południu. To musiało być około 16:00-17:00 po południu, ponieważ religijni ludzie zaczęli odchodzić by przygotować się na [[szabat]]''”<ref name=pail/>.
W rzeczywistości ciężarówki przewiozły Arabów do Zachodniej Jerozolimy, gdzie ich wyładowano i poprowadzono dalej ulicami miasta. Bojownicy Irgunu i Lehi szydzili przy tym z nich, pluli i rzucali kamieniami<ref name=historiography>{{Cytuj pismo | autor = Benny Morris | tytuł = The Historiography of Deir Yassin | czasopismo = Journal of Israeli History: Politics, Society, Culture | wolumin = 24 | wydanie = 1 | strony = 79-107 | data = 2006-08-15 | wydawca = | miejsce = | issn = | doi = 10.1080/13531040500040305}}</ref>. Meir Pa'il opisał, że widział pięciu arabskich mężczyzn prowadzonych ulicą, a potem zobaczył ich ciała w kamieniołomie niedaleko Giwat Sza'ul. Zostało to poparte raportem dr Z. Avigdori i dr A. Drujana, którzy zostali wysłani przez [[Agencja Żydowska|Agencję Żydowską]] do zbadania terenu. W dniu 12 kwietnia sprawdzili oni ruiny wszystkich domów Dajr Jasin, licząc i badając znalezione zwłoki. Ich raport mówi o znalezieniu 46 ciał zabitych od pocisków i wybuchów bomb („''wszystkie ciała były ubrane w swoje ubrania, kończyny były całe i nie widzieliśmy żadnych oznak gwałtu''”). W sąsiednim kamieniołomie znaleźli też ciała pięciu mężczyzn{{odn|Morris|2004|s=236}}. Oficer wywiadu Hagany, Mordechaj Gichon złożył następujący raport: „''Weszliśmy do wioski około 15:00 po południu ... W wiosce były dziesiątki ciał. Dysydenci ściągali je z drogi. Powiedziałem im, aby nie rzucali ciał do cystern i jaskiń, bo są to pierwsze miejsca, które należy sprawdzić.''” Opisał on także sceny bicia, grabieży pieniędzy i zdejmowania biżuterii z więźniów. Napisał on także, że początkowo rozkazano wziąć mężczyzn, kobiety i dzieci do niewoli i odesłać ich, ale został on zamieniony na rozkaz zabicia wszystkich więźniów<ref name=historiography/>. Jego szef, Icchak Levy napisał w raporcie: „''Podbój wsi został przeprowadzony z wielką brutalnością, całe rodziny z kobietami, starcami i dziećmi zostały zabite. Są stosy i stosy trupów''”<ref name=historiography/>. Grupę 55 dzieci z wioski, których rodzice zginęli, zostawiono same sobie przy [[Brama Jafy|Bramie Jafy]] w Jerozolimie. Zaopiekowała się nimi Hind Husajni, ze znanego arabskiego klanu al-Husajni. Najpierw wynajęła im dwa pokoje, i każdego dnia przynosiła jedzenie. Potem przeniosła je do klasztoru Sachjoun, a w lipcu 1948 roku uruchomiono dla nich sierociniec<ref>{{cytuj stronę | url =
Wieczorem 9 kwietnia bojownicy Irgunu zaprosili amerykańskich dziennikarzy do domu w Giwat Sza'ul. Zorganizowano tam konferencję prasową, podczas której rzecznik Irgunu i Lehi wyraził ubolewanie z powodu śmierci kobiet i dzieci. Dodał, że ofiary te były nieuniknione, ponieważ walka była toczona o każdy dom<ref>{{Cytuj pismo | autor = Dana Adams Schmidt | tytuł = 200 Arabs killed, stronghold taken | url = http://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9E04E4D61430E033A25753C1A9629C946993D6CF | czasopismo = The New York Times | wolumin = | wydanie = | strony = 6 | data = 1948-04-09 | wydawca = | miejsce = | issn = | doi = | język = en | data dostępu = 2014-10-14}}</ref>. Informacje te były później powtarzane i nagłaśniane przez dziennikarzy. Izraelski historyk wojskowości Uri Milstein napisał w 1998 roku, że w Dair Jasin nie doszło do masakry, chociaż podczas walk o wieś zginęły całe rodziny arabskie. Podkreślił on, że raporty wywiadu Hagany zostały celowo spreparowane przez ich autorów, aby zdyskredytować Irgun i Lehi w społeczności żydowskiej{{odn|Milstein|1998|s=366, 378, 382–388}}{{odn|Morris|2004|s=294}}.
| |||