Józef Rapacki: Różnice pomiędzy wersjami

Lata pobytu w Olszance były bardzo płodne w twórczości Rapackiego; najważniejsze są w nim dwa cykle pejzażowe: ''[[Z mazowieckiej ziemi]]'' i ''[[Dookoła mej siedziby]]''. W Olszance powstawały najczęściej kojarzone z osobą Józefa Rapackiego widoki rozległych łąk, rozlewisk i zarośli, często zanurzone we mgle i przesycone promieniami słońca położonego nisko nad horyzontem (o wschodzie lub zachodzie). Czasami malarz wkomponowywał w kompozycje przedstawiające łąki pojedyncze drzewa, najczęściej o secesyjnym rysunku, pełniące jakby rolę solitera w ogrodzie krajobrazowym. Pod [[Żyrardów|Żyrardowem]] powstały także niektóre pejzaże z dalszych obszarów Mazowsza jak na przykład ''Wisła pod Bielenami'' z 1903 r. Szczególnie dużo uwagi poświęcił w tym okresie okupacji niemieckiej podczas pierwszej wojny światowej (cykl ''[[Pro memoria. Prusak w Polsce]]''); liczne rysunki nawiązujące do wydarzeń lat 1915-1918 były publikowane w warszawskiej prasie. W większości swoich dzieł malarz odwoływał się do repertuaru środków realistycznych. Początkowo twórczość Rapackiego pozostawała pod wpływem [[Wojciech Gerson|Wojciecha Gersona]], potem także szkoły monachijskiej; już w okresie studiów w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1887-1888 był pod silnym wpływem nowoczesnych prądów artystycznych, w tym prądu młodopolskiego oraz [[pleneryzm]]u i [[impresjonizm]]u (za pośrednictwem [[Józef Pankiewicz|Józefa Pankiewicza]] i jego ''Targu na kwiaty przed kościołem la Madeleine''). ''Targ...'' został wystawiony w „Zachęcie” w 1890; po tej wystawie Rapacki wykonał kilka płócien „nie tyle z impulsu wewnętrznego powstałych, ile raczej gwoli dogodzenia doktrynie. Miały te obrazy swe zalety artystyczne, były bardzo żywe w barwach, zwłaszcza Ogród Frascati, o bogatym motywie przepychu kwiatów w słońcu...”. Wpływy impresjonistyczne widoczne są na przykład w obrazach ''Autoportret w ogrodzie'' z 1924 r. czy ''Malarz Kazimierz Lasocki na tle jesiennego pejzażu'' z 1914 r.

Józef Rapacki był bardzo aktywnym wystawcą; uczestniczył w co najmniej 15 wystawach; pierwsze wystawy jego prac miały miejsce ok. 1888 r., czyli w roku opuszczenia krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych i powrotu do [[Wojciech Gerson|Wojciecha Gersona]]. Początkowo wystawiał na Salonie [[Aleksander Krzywult|Aleksandra Krzywulta]] oraz w [[Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych|Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych]]. Od 1922 r. wystawiał razem z grupą ''Pro arte'', do której należał. Wystawiał także w Krakowie (w [[Towarzystwo Sztuk Pięknych w Krakowie|Towarzystwie Sztuk Pięknych w Krakowie]]), [[Berlin]]ie (Wystawa powszechna w 1893 r.), we [[Lwów|Lwowie]] (na wystawie sztuki powszechnej zdobył srebrny medal za obraz ''Pierwszy śnieg''), w [[Paryż]]u (w 1900 zdobył tam odznaczenie ''mention honourable'', w [[Kielce|Kielcach]] (wystawa indywidualna w 1925 r.). W 1927 r. otrzymał w Towarzystwie Zachęty Sztuk PieknychPięknych dyplom honorowy za całą działalność artystyczną, a w 1930 r. tamże urządzono poświęconą mu wystawę pośmiertną.